Abstrakt
Przestrzeń spotkania z Innym, przestrzeń interakcji jest jednocześnie przestrzenią budowania tożsamości. To dzięki obecności Innego tworzy się tożsamość, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i grupowym (J. Tischner, 1978, 2012). Inny jest więc ważną postacią w rozwoju drugiego człowieka. Co zatem o Innym myślą inni ludzie? Jak go określają? Jakie są tendencje w myśleniu o Innym? Jak Innego postrzegają przyszli pedagodzy? To ważne pytania. Dlatego postanowiłam o powyższe kwestie zapytać moich studentów, przyszłych pedagogów. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie sposobów myślenia o Innym, zaprezentowanie różnych perspektyw widzenia Innego przez studentów Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Cel ten implikuje kolejne cele (dydaktyczne): wzbudzenie zainteresowania problematyką Innego, zorientowanie w tendencjach myślenia o Innym, wzbudzenie refl eksji na temat znaczenia Innego dla rozwoju konkretnej osoby, ale i dla rozwoju społeczeństwa, uświadomienie własnego postrzegania Innego.
Bibliografia
Adamska-Staroń, M. (2013). Człowiek w przestrzeni „pomiędzy” – rozważania o spotkaniu z Innym jako edukacyjnej sytuacji. Pedagogika (Częstochowa), 22.
Adamska-Staroń, M. (2014). Edukowanie przez sztukę sposobem na doskonalenie jakości życia. W: A. Wudarski. W poszukiwaniu jakości życia: studium interdyscyplinarne. Księga jubileuszowa dedykowana Romualdowi Derbisowi. Częstochowa.
Baylis, P. (2002). Edukacja włączająca. W: J. Bogucka, D. Żyro, T. Wejner (red.). Od nauczania integracyjnego do szkoły równych szans. Materiały z konferencji. Warszawa.
Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. J. Doktór (tłum.). Warszawa.
Burszta, W.J. (1998). Antropologia kultury. Poznań.
Burszta, W.J. (2008). Wielokukulturowość – nowy globalny folkloryzm. W: W.J. Burszta, E.A. Sekuła (red.). Kiczosfery współczesności. Warszawa.
Coelho, P. (1995). Alchemik. B. Stępień, A. Kowalski (tłum.). Warszawa.
Dąbrowski, M. (2009). Swój/obcy/inny. Kontynuacja. Anthropos? Czasopismo Naukowe przy Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 12–13.
Gadamer, H.-G. (1992). Dziedzictwo Europy. A. Przyłębski (tłum.). Warszawa.
Gogacz, M. (1974). Wokół problemu osoby. Warszawa.
Hernas, A. (2005). Czas i obecność. Kraków.
Hernas, A. (2011). Człowiek poza istnieniem. Kraków.
Kapuściński, R. (2007). Ten Inny. Kraków.
Janukowicz, M., Łukasik, B. (2013). Nauczyciel w nurcie edukacji nowoczesnej. Częstochowa.
Łukasik, B. (2012). Źródłowe podstawy tożsamości – Inny źródłem tożsamości nauczyciela. Pedagogika (Częstochowa), 21.
Śliwerski, B. (2009). Współczesna myśl pedagogiczna. Znaczenia, klasyfikacje, badania. Kraków.
Śliwerski, B. (2013). Pedagogika inkluzyjna a pedagogika ogólna. http:// sliwerski-pedagog.blogspot.com/2013/09/pedagogika-inkluzyjna-pedagogika-ogolna.html.
Tischner, J. (1978). Fenomenologia spotkania. Analecta Cracoviensia, 10.
Tischner, J. (2000). Etyka solidarności. Kraków.
Tischner, J. (2009). Wiara ze słuchania. Kazania starosądeckie 1980–1992. Kraków.
Tischner, J. (2012). Filozofia dramatu. Wprowadzenie. Kraków.
Wojtyła, K. (1969). Osoba i czyn. Kraków.
Zacharuk, T. (2011). Edukacja włączająca szansą dla wszystkich uczniów. Meritum. Mazowiecki Kwartalnik Edukacyjny, 1(20).