Abstrakt
Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o edukacyjny wymiar marzeń w autonarracji biograficznej człowieka w trzecim wieku. W części teoretycznej autorka skupia uwagę na analizach dotyczących odpowiednio: trajektorii biografii człowieka i charakterystyki marzeń jako autonarracji w konstruowaniu własnej biografii. W części metodologicznej prezentuje założenia projektu badawczego w oparciu o metodę biograficzną z zastosowaniem wywiadów narracyjnych. W części empirycznej przedstawia wyniki analizy wertykalnej i horyzontalnej w postaci opracowanych profili biograficznych w kontekście zakreślonego obszaru badawczego.
Bibliografia
Andruchowycz, J. (2007). Środkowowschodnie rewizje. W: J. Andruchowycz, A. Stasiuk (red.), Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Barthes, R. (1968). Wstęp do analizy strukturalnej opowiadań. Pamiętnik Literacki, 4, 325–425.
Beck, U. (2004). Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności. Warszawa: Wyd. Naukowe Scholar.
Berger, P., Luckmann, T. (2010). Społeczne tworzenie rzeczywistości. Warszawa: PWN.
Bron, A. (2000). Floating as an Analytical Category in the Narratives of Polish Immigrants to Sweden. W: E. Szwejkowska-Olsson, A. Bron (red.), Allvarig debatt och rolig lek. En festskrift tillagnad A. Nils Uggla. Szwecja: Uppsala University.
Bruner, J. (2006). Kultura edukacji. Kraków: Universitas.
Buliński, T. (2002). Człowiek do zrobienia. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Burszta, W., Kuligowski W. (1998). Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje. Poznań: Wyd. Zysk i S-ka.
Burszta, W. (2005). Orgazm osobowości. Polityka, 7.09.
Burszta, W. (2008). Świat jako więzienie kultury. Pomyślenia. Warszawa: PIW.
Burzyńska, A. (2004). Kariera narracji. O zwrocie narratywistycznym w humanistyce. W: W. Bolecki, R. Nycz (red.), Narracja i tożsamość. Część II: Antropologiczne problemy literatury. Warszawa: IBL PAN.
Burzyńska, A., Markowski, M. (2006). Teorie literatury XX wieku. Podręcznik. Kraków: Znak.
Charmaz, K. (2013). Teoria ugruntowana. Praktyczny przewodnik po analizie jakościowej. Warszawa: PWN.
Cocklin, B. (1996). Applying Qualitative Research to Adult Education: Reflections upon Analytic Processes. Studies in the Education of Adults, 28 (1).
Covey, S. (1998). 7 nawyków skutecznego działania. Poznań: Rebis.
Czerniawska, O. (2002). Drogi edukacyjne i ich meandry. W: E. Dubas, O. Czerniawska (red.), Drogi edukacyjne i ich biograficzny wymiar. (s. 29– 34). Warszawa: Biblioteka Edukacji Dorosłych.
Czyżak, A. (2014). Tożsamość w obrazach. Wokół Leksykonu miast Intymnych Jurija Andruchowycza, Porównania, 15, 245–255.
Demetrio, D. (2009). Pedagogika pamięci. Łódź: Wyd. AHE.
Denzin, N. (1990). Reinterpretacja metody biograficznej w socjologii: znaczenie a metoda w analizie biograficznej. W: J. Włodarek, M. Ziółkowski (red.), Metoda biograficzna w socjologii. Warszawa – Poznań: PWN.
Domecka, M. (2005). Konstrukcja kariery, konstrukcja biografii, konstrukcja siebie. Narracje autobiograficzne ludzi biznesu. W: K. Konecki, A. Kasperczyk (red.), Procesy tożsamościowe. Symboliczno-interakcyjny wymiar konstruowania ładu i nieładu społecznego (s. 138–149). Łódź: Wyd. Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego.
Dominicé, P. (2007). La formation biographique. Paris: L’Hartmattan.
Dziuban, Z. (2012). Oikofobia jako doświadczenie kulturowe. Kultura i historia, 2.
Golonka, J. (2011). Uczenie się z biografii – indywidualna koncepcja wykorzystania wywiadu biograficznego. W: Dubas E., Świtalski W. (red.) Uczenie się z (własnej) biografii (s. 163–182). Łódź: Wyd. Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego.
Heidegger, M. (1994). Bycie i czas. B. Baran (tłum.). Warszawa: PWN.
Heidegger, M. (2000). W drodze do języka. J. Mizera (tłum.). Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.
Heidegger, M. (2002). Odczyty i rozprawy. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.
Jarvis, P. (2006). Towards a Comprehensive Theory of Human Learning, Volume 1, London: Routledge.
Kędzierska, H. (2012). Między powołaniem a strategią maksymalizacji zysków – przemiany dróg wyboru zawodu nauczyciela. W: D.B. Gołębniak, H. Kwiatkowska (red.) Nauczyciele. Programowe (nie)przygotowanie (s. 15–42). Wrocław: Wyd. Naukowe DSW.
Kędzierska, H. (2012a). Kariery zawodowe nauczycieli. Konteksty – wzory – pola dyskursu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Kołakowski, L. (2009). Kompletna i krótka metafizyka. Innej nie będzie. Innej nie będzie. Gazeta Wyborcza, 18.07.
Kubinowski, D. (2011). Jakościowe badania pedagogiczne. Filozofia, metodyka, ewaluacja. Lublin: Wyd. Uniwersytetu UMCS.
Klus-Stańska, D. (2010). Dydaktyka wobec chaosu pojęć i zdarzeń. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
Kvale, S. (2004). InterViews. Wprowadzenie do jakościowego wywiadu badawczego. Białystok: Trans Humana.
Kvale, S. (2013). Prowadzenie wywiadów. Warszawa: PWN.
Lani-Bayle, M. (2014). Le temps des histoires. Vie sociale et traitements, 1, 19– 25. http://dx.doi.org/10.3917/vst.121.0019.
Ligus, R. (2009). Biograficzna tożsamość nauczycieli. Wrocław: Wyd. Naukowe DSW.
Łukaszewicz, R. (2007). Promień słońca. Projekt ideowy na prawach rękopisu. Wrocław.
Łukaszewicz, R. (2012). Inna edukacja. Biografia drogi. Wrocław: WIE.
Malewski, M. (1998). Teorie andragogiczne. Metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej. Wrocław: Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego.
Maruszewski, T. (2005). Pamięć autobiograficzna. Gdańsk: GWP.
Matysek-Imielińska M. (2007). Opowiadać znaczy żyć, czyli o pewnym, sposobie rozumienia narracji. W: Pamięć społeczna – narracja – tożsamość kulturowa, 2, Kultura współczesna, 40–50.
Mendel, M. (2006). Pedagogika miejsca. Wrocław: Wyd. Naukowe DSW.
Mendel, M. (2007). Społeczeństwo i rytuał. Heterotropia bezdomności. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Nowak-Dziemianowicz, M. (2011). Narracja – Tożsamość – Wychowanie. Perspektywa przejścia i zmiany. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 3 (55), 37–53.
Piasecka M. (2012). Marzenia sprawcze i ponadosobiste w perspektywie badań narracyjnych. W: A. Gofron, A. Kozerska (red.), Podstawy edukacji. Propozycje metodologiczne (s. 139–157). Częstochowa: Impuls.
Piasecka M. (2015). (In-)Visible Living Space as the Educational Space. Dreams-Self-Narration in Biographies of Elderly People. Society, Integration, Education, 4, 148–165. http://dx.doi.org/10.17770/sie2015vol4.499.
Rokuszewska-Pawełek, A. (2002). Chaos i przymus. Trajektorie wojenne Polaków – analiza biograficzna. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Semków, J. (2000). Wielość wymiarów przestrzeni życiowej ludzi w III wieku. W: M. Dzięgielewska (red.), Przestrzeń życiowa i społeczna ludzi starszych (s. 27–34). Łódź: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne.
Schütze, F. (1997). Trajektorie cierpienia jako przedmiot socjologii interpretatywnej. Studia Socjologiczne, 1, 11–50.
Sedlak, W. (1986). Na początku było jednak światło. Warszawa: PIW.
Siarkiewicz, E. (2010). Poradnictwo performatywne i inne formy pomocy w zdarzeniach krytycznych i doświadczeniach granicznych. W: M. Olejarz (red.), Dyskursy młodych andragogów (s. 265–285). Zielona Góra: Wyd. Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Słowik, A. (2012). Trajektoria uczenia się emigrantów w sytuacji doświadczania zawieszenia (floating). Ku rozumieniu poradnictwa międzykulturowego. Studia Poradoznawcze, 2, 48–68.
Sroczyński, W. (2006). Środowisko niewidzialne w andragogice. Kultura i Edukacja, 1, 74–89.
Szlachcicowa, I. (2005). Tożsamość biograficzna jako strategia życia – ciągłość czy zmiana. W: E. Hałas, K. Konecki (red.), Konstruowanie jaźni i społeczeństwa. Europejskie warianty interakcjonizmu symbolicznego (s. 268– 290). Warszawa: Wyd. Naukowe Scholar.
Wilber, K. (2002). Psychologia integralna. H. Smagacz (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Jacek Santorski.
Vattimo, G. (2011). Poza interpretacją. Kraków: Universitas.