Abstrakt
Autorka tekstu napisanego w formie eseju recenzyjnego wyłania z treści kolejnych rozdziałów monografii pewne tropy, asumpty, metafory, figury retoryczne, symbole, kategorie, które uspójniają jej rozumienie jako całości. Tworzą one, tym samym, horyzont czytania tekstów kultury dla pedagogiki. Są nimi przykładowo: pogranicza, granice, podróż, droga, powroty, dzieciństwo, wyobraźnia czy ciało. Transgresyjny charakter kultury ubogaca człowieka, a pedagogika kultury jest metaforycznym wehikułem przebudzeń, które nasycają edukację czynnikiem nie-obojętności.
Bibliografia
Bachelard, G. (1976). Poetyka przestrzeni: szuflada, kufry i szafy. (W. Krzemień, Tłum.) Pamiętnik Literacki, LXVII (1), s. 233-243.
Bachelard, G. (1998). Poetyka marzenia. (L. Brogowski, Tłum.). Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria.
Barthes, R.(2002). Le Neutre. Cours et séminaires au Collège de France (1977-1978), Paris : Éditions du Seuil.
Bieńczyk M. (2015). Przezroczystość, Warszawa: Wydawnictwo Wielka Litera.
Bhabha, H. (2010). Miejsca kultury. (T. Dobrogoszcz. Tłum.). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Certeau, de M. (2008). Wynaleźć codzienność. Sztuki działania. (K. Thiel-Jańczuk, Tłum.). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Deluze, G., Guattari F. (2000). Co to jest filozofia. (P. Pieniążek, Tłum.). Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria.
Heidegger, M. (2004) Samotrzeć na polnej drodze. Rozmowa między Badaczem, Uczonym i Mędrcem. W: Rozmowy na polnej drodze. (J. Mizera, Tłum.). Warszawa: Wydawnictwo KR, s. 5–162.
Kozielecki, J. (2001). Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek w psychologii, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „ŻAK”.
Kozielecki, J. (200). Transgresja i kultura. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „ŻAK”.
Lévinas, E. (2002). Całość i nieskończoność, Esej o zewnętrzności. M. Kowalska, Tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Łukaszewicz, R.M. (2010). Wrocławska Szkoła Przyszłości. Dla duchowości, dla wyobraźni, dla praktyki. Fundacja Wolne Inicjatywy Edukacyjne.
Łukaszewicz, R.M. (2012). Inna edukacja. Biografia drogi. Wrocław: Fundacja Wolne Inicjatywy Edukacyjne.
Łukaszewicz, R.M. (2014). „Katar” Lema i strategia synergii alternatyw. Przyszłość: Świat-Europa-Polska, nr 1. s. 110-114.
Szahaj, A. (2004). Zniewalająca moc kultury Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Tokarczuk, O. (2019). Czuły narrator, Gazeta Wyborcza, 9 grudnia 2019, s. 4-7.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2021 Podstawy Edukacji