Samokształcenie studentów w ramach procesu dydaktycznego w szkole wyższej. Komunikat z badań nad percepcją nauki własnej

Abstrakt

W artykule przedstawiono różne sposoby rozumienia pojęcia samokształcenia w ramach procesu dydaktycznego w szkole wyższej. Przyjęto, że rozumienie tego pojęcia zależy od stosowanego modelu pracy dydaktycznej: technologicznego, humanistycznego lub krytycznego. Artykuł zawiera także wyniki badania nad postrzeganiem przez studentów pedagogiki ich samokształcenia w ramach procesu dydaktycznego w szkole wyższej. Z przeprowadzonej analizy czynnikowej wynika, że studenci opisują analizowane pojęcie w pięciu wymiarach. Badano także związek między rokiem studiów i trybem studiowania (stacjonarne, niestacjonarne) oraz sposobem, w jaki studenci postrzegają naukę własną

Pdf

Bibliografia

Aleksander, T. (2004). Specyfika kształcenia akademickiego na studiach zaocznych. W: D. Skulicz (red.). W poszukiwaniu modelu dydaktyki akademickiej. Kraków.

Czerepaniak-Walczak, M. (2006). Pedagogika emancypacyjna. Rozwój świadomości krytycznej człowieka. Gdańsk.

Czerniawska, E. (2007). Style uczenia się studentów elektroniki na początku i pod koniec studiów. W: J. Morbitzer (red.). Komputer w edukacji. Kraków.

Czerniawska, O. (1995/1996). Pedagogika ugody i wyboru a edukacja dorosłych. Rocznik Andragogiczny.

Czerniawska, O. (2007). Dylematy andragogiki. Między nauczaniem, uczeniem się a autoedukacją. W: B. Juraś-Krawczyk. Wybrane obszary badawcze andragogiki. Łódź.

Denek, K. (2001). Zagrożenia i wyzwania na progu III tysiąclecia pod adresem uniwersytetu, prowadzonej w nim aktywności badawczej i dydaktycznej. Pedagogika Szkoły Wyższej, 17.

Dominicé, P. (2006). Uczyć się z życia. Biografia edukacyjna w edukacji dorosłych. M. Kopytowska (tłum.). Łódź.

Guła-Kubiszewska, H. (2009). Samoregulowany styl uczenia się studentów jako predyktor sukcesu w procesie studiowania. W: D. Ciechanowska (red.). Proces kształcenia akademickiego studenta. Szczecin.

Illeris, K. (2009). Na czym polega specyfika uczenia się dorosłych. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 1(45).

Jankowski, D. (1999). Autoedukacja wyzwaniem współczesności. Toruń.

Klus-Stańska, D. (2010). Dydaktyka wobec chaosu pojęć i zdarzeń. Warszawa.

Knowles, M.S., Holton, E.F., Swanson, R.A. (2009). Edukacja dorosłych. M. Habura, R. Ligus, A. Nizińska (tłum.). Warszawa.

Kozerska, A. (2009). Czynniki utrudniające studiowanie w systemie niestacjonarnym (komunikat z badań). W: D. Ciechanowska (red.). Proces kształcenia akademickiego studenta. Szczecin.

Kozerska, A. (2010). The Opinions of Extra-Mural Students about the Factors which Hinder the Study. The New Educational Review, 1.

Lengrand, P. (1995). Obszary permanentnej samoedukacji. I. Wojnar, J. Kubin (tłum.). Warszawa.

Malewski, M. (2001). Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi. W: E. Przybylska (red.). Andragogiczne wątki poszukiwania fascynacje. Toruń.

Malewski, M. (2010). Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław.

Matlakiewicz, A., Solarczyk-Szwec, H. (2005). Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego. Toruń.

Maziarz, C. (1963). Ideowe założenia i wychowawcze walory samokształcenia kierowanego. Chowanna, 4.

Okoń, W. (2003). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa.

Palka, S. (2003). Pedagogika w stanie tworzenia. Kontynuacje. Kraków.

Popper, K.R. (1992). Wiedza obiektywna: ewolucyjna teoria epistemologiczna. A. Chmielewski (tłum.). Warszawa.

Półturzycki, J. (1998). Dydaktyka dla nauczycieli. Toruń.

Skibińska, E. (2006). Autoedukacja studentów. Rocznik Andragogiczny.

Skrzypczak, J. (1996). Proces kształcenia człowieka dorosłego. W: T. Wujek (red.). Wprowadzenie do andragogiki. Warszawa.

Wojnar, I. (1997). Światowa dekada rozwoju kulturalnego – nowe propozycje dla edukacji. W: I. Wojnar, J. Kubin (red.). Edukacja wobec wyzwań XXI wieku. Warszawa.

Wróblewska, W. (2008). Autoedukacja studentów w uniwersytecie – ujęcie z perspektywy podmiotu. Białystok.