Abstrakt
Artykuł zawiera rozważania na temat uczenia się osób dorosłych na skutek doświadczenia krytycznego wydarzenia życiowego. Zjawisko to można opisać na gruncie teorii uczenia się transformatywnego J. Mezirowa. Teoria ta opisuje specyficzny dla osób dorosłych proces uczenia się polegający na zmianie sposobu, w jaki nadawane są znaczenia indywidualnym doświadczeniom.
Bibliografia
Bartosz, B. (2002). Doświadczanie macierzyństwa. Analiza narracji autobiograficznych. Wrocław.
Bauman, T. (2001). Strategie jakościowe w badaniach pedagogicznych. W: T. Pilch, Z. Bauman. Zasady badań pedagogicznych. Warszawa.
Dobrowolska, D. (1992). Przebieg życia – Fazy – Wydarzenia. Kultura i Społeczeństwo, 2(36).
Illeris, K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Wrocław.
Kitchenham, A. (2008). The Evolution of John Mezirow’s Transformative Learning Theory. Journal of Transformative Education, 6(2).
Kos, E. (2009). Specyfika polskich badań autobiograficznych. Geneza i rozwój do lat 70. XX wieku. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 3(47).
Malec, M. (2008). Biograficzne uczenie się osób z nabytym stygmatem. Wrocław.
Malewski, M. (1998). Teorie andragogiczne. Metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej. Wrocław.
Mezirow, J. (1996). Contemporary Paradigms of Learning. Adult Education Quarterly, 46(3).
Miller, N. (2003). Auto/biografia w badaniach nad edukacją i uczeniem się całożyciowym. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 1(21).
Pleskot-Makulska, K. (2007). Teoria uczenia się transformatywnego autorstwa J. Mezirowa. Rocznik Andragogiczny.
Pryszmont-Ciesielska, M. (2009). Podejście auto/biograficzne w badaniach nad edukacją – propozycja metodologiczna. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 2(46).
Riemann, G., Schütze, F. (1992). „Trajektoria” jako podstawowa koncepcja teoretyczna w analizach cierpienia i bezładnych procesów społecznych. Z. Bokszański, A. Piotrowski (tłum.). Kultura i Społeczeństwo, 2(36).
Rokuszewska-Pawełek, A. (2002). Chaos i przymus. Trajektorie wojenne Polaków – analiza biograficzna. Łódź.
Sęk, H. (1991). Procesy twórczego zmagania się z krytycznymi wydarzeniami życiowymi a zdrowie psychiczne. W: H. Sęk (red.). Twórczość i kompetencje życiowe a zdrowie psychiczne. Poznań.
Tedder, M., Biesta, G. (2009). Uczenie się bez nauczania? Potencjał i ograniczenia uczenia się dorosłych. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 2(46).
Zakrzewska-Manterys, E. (1995). Down i zespół wątpliwości. Studium z socjologii cierpienia. Warszawa.
Mam świadomość, że czasopismo jest wydawane na licencji Creative Commons - Uznanie autorstwa (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode).
Przesyłając artykuł wyrażam zgodę na jego udostępnienie na tej licencji.