Abstrakt
W artykule przedstawiono wyniki badania samokształcenia jako elementu stylu życia studentów pedagogiki. Biorąc pod uwagę nawyki studentów związane z samokształceniem, wykorzystując statystyczną metodę analizy danych – analizę skupień, wyróżniono pięć grup (typów) studentów. Każdą z nich scharakteryzowano pod względem takich zmiennych, jak: zmienne osobowe, grupy odniesienia, zmienne sytuacyjne oraz zmienne demografi czne.
Bibliografia
Dubas, E. (2005). Dorosłość w edukacyjnym paradygmacie, czyli dorosłość jako edukacyjny okres życia człowieka. W: M. Podgórny (red.). Człowiek na edukacyjnej fali. Współczesne konteksty edukacji dorosłych. Kraków.
Field, J. (2003). Badania nad całożyciowym uczeniem się dorosłych. Tendencje i perspektywy w świecie anglojęzycznym. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 1(21).
Henry, G. T., Basile, K. C. (1994). Understanding the Decision to Participate in Formal Adult Education. Adult Education Quarterly, 2(44).
Jankowski, D. (1999). Autoedukacja wyzwaniem współczesności. Toruń.
Kargul, J. (2005). Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych: przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej. Wrocław.
Kozerska, A. (2008). Samokształcenie jako element stylu życia studentów pedagogiki. W: K. Denek, T. Koszczyc, W. Wiesner (red.). Edukacja jutra. T. I. Wrocław.
Malewski, M. (1990). Andragogika w perspektywie metodologicznej. Wrocław.
Malewski, M. (1998). Teorie andragogiczne: metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej. Wrocław.
Malewski, M. (2006). W poszukiwaniu teorii uczenia się dorosłych. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 2(34).
Matlakiewicz, A., Solarczyk-Szwec, H. (2005). Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego. Toruń.
Maziarz, C. (1966). Proces samokształcenia. Warszawa.
Misztal, M. (1984). Społeczno-psychologiczne aspekty reprodukcji struktury edukacyjnej w Polsce. Studia Socjologiczne, 2(93).
Pajares, F. (1997). Current Directions in Self-Efficiacy Research. W: M. Maehr, P. R. Pintrich (red.). Advances in Motivation and Achievement. T. X. (http://www. des.emory.edu/mfp/effchapter.html).
Pajares, F. (2002). Self-Efficacy Beliefs in Academic Contexts: An Outline (http://des. emory.edu/mfp/efftalk.html). Półturzycki, J. (2002). Dydaktyka dla nauczycieli. Płock.
Reio, T. G., Davis, W. (2005). Age and Gender Differences in Self-directed Learning Readiness: A Development Perspective. International Journal of Self-directed Learning, 2(1).
Rostowska, T. (2002). Edukacyjna funkcja rodziny. W: M. Ledzińska, G. Rudkowska, L. Wrona (red.). Osoba. Edukacja. Dialog. T. I. Kraków.
Siciński, A., Wyka, A. (1988). Badania „rozumiejące” stylu życia: narzędzia. Warszawa.
Solarczyk-Ambrozik, E. (2005). Dorosły jako uczeń – zmiana społeczna a szanse uczestnictwa w oświacie. W: M. Podgórny (red.). Człowiek na edukacyjnej fali: współczesne konteksty edukacji dorosłych. Kraków.
Solarczyk-Ambrozik, E. (2006). Znaczenie teorii andragogicznych dla wyjaśnienia i prognozowania aktywności edukacyjnej dorosłych. Teraźniejszość. Człowiek. Edukacja, 2(34).
Sowiński, A. J. (2006). Samowychowanie w interpretacji pedagogicznej. Szczecin.
Szacki, J. (2003). Historia myśli socjologicznej. Warszawa.
Sztompka, P. (2003). Socjologia: analiza społeczeństwa. Kraków.
Turska, D. (2006). Skuteczność ucznia. Od czego zależy udana realizacja wymogów edukacyjnych? Lublin.
Mam świadomość, że czasopismo jest wydawane na licencji Creative Commons - Uznanie autorstwa (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode).
Przesyłając artykuł wyrażam zgodę na jego udostępnienie na tej licencji.