Abstrakt
Autorka zaprezentowała przykładowe metody kształcenia, które są stosowane w e-learningu w celu zwiększenia efektywności nauki-nauczania. Wśród wymienionych znajdują się metoda problemowa ujęta w modelu R.M. Conrad i metoda projektów; jako przykład podano kurs „Learning and Teaching in a Digital Word” z Oslo University College oraz serwis społecznościowy Corton.pl, oferujący projekty na zamówienie. Ciekawą metodą przekazywania i przyswajania wiedzy jest metoda pigułek wiedzy (knowledge pills), której potencjał tkwi w dostarczaniu wiedzy w skondensowanych ilościach. Przedstawiono mechanizm crowdsourcingu (giełdę pomysłów), opierający się wyłanianiu najlepszych rozwiązań biznesowych wśród spersonalizowanych grup społecznościowych. Praktyczne zastosowanie kształcenia omówiono na podstawie programu Live International Future Experience, podczas którego studenci w czasie praktyk studenckich pracują w środowisku realnej fi rmy i rozwiązują aktualne problemy. Podkreślono znaczenie wprowadzania takich metod kształcenia do e-learningu akademickiego, które mogą sprzyjać rozwojowi kompetencji miękkich oraz praktycznych umiejętności studentów.
Bibliografia
Bereźnicki, F. (2001). Dydaktyka kształcenia ogólnego. Kraków.
Conrad, R.M., Donaldson, J.A. (2004). Engaging the Online Learner, Activities and Resources for Creative Instruction. San Francisco, CA.
Dąbrowski, M. (2013). Crowdsourcing i e-learning, www.e-mentor.edu. pl/blog/wpis/id/54 (09.05.2013).
Dżega, D. (2012). Metodyka przygotowywania kursów e-learningowych z uwzględnieniem pigułek wiedzy. W: M. Dąbrowski, M. Zając (red.). Rozwój e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym. Warszawa.
Gofron, B. (2013). Proces kształcenia jako otwarta kulturowo przestrzeń badań i praktyk dydaktycznych. W: A. Gofron, A. Kozerska (red.). Podstawy edukacji. Propozycje metodologiczne. T. 5. Kraków.
Golczyk, P. (2012). Crowdsourcing w Polsce, http://blog.ideria.pl/crowdsourcing-w-polsce (03.04.2013).
Gryszko, B. (2013). Corton.pl liderem crowdsourcingu w Polsce, http:// blog.corton.pl/corton-pl-liderem-crowdsourcingu-w-polsce (21.04.2013).
Grodecka, K., Peszko, P. (2010). Każdy kogoś uczy, czyli social software w edukacji. W: J. Migdałka, W. Folty (red.). Technologie informacyjne w warsztacie nauczyciela. Kraków.
Greaver, M.F. Jr (1999). Strategic Outsourcing. A Structured Approach to Outsourcing Decisions and Initiatives. New York.
Jagieła, J. (2013). Metody oceny kompetencji interpersonalnych nauczyciela. Model Okna Johari i diagram dyskontowania transakcyjnego jako postulowane narzędzia badań pedentologicznych. W: A. Gofron, A. Kozerska (red.). Podstawy edukacji. Propozycje metodologiczne. T. 5. Kraków.
Kędzierska, B. (2007). Kompetencje informacyjne w kształceniu ustawicznym. Warszawa.
Kilar, W., Kurek, S., Rachwał, T. (2013). Kształtowanie kompetencji osobistych i społecznych w szkolnictwie zawodowym dla sektora handlu detalicznego w świetle opinii partnerów społecznych. W: Z. Zioło, T. Rachwał (red.). Przedsiębiorczość w warunkach kryzysu gospodarczego. Warszawa – Kraków.
Klingberg, L. (1972). Einführung in die Allgemeine Didaktik. Vorlesungen. Berlin.
Knoll, M. (1995). The Project Method: Its Origin and International Infl uence. In Progressive Education across the Continents. A Handbook. New York.
Kopciał, P. (2010). Project Based E-learning – nowy model e-kształcenia. E-mentor, 3(35).
Kramek, Z. (2007). Technologie e-learning w kształceniu i szkoleniu na odległość – możliwości i potrzeby. W: Z. Kramek (red.). Teoretyczno-metodyczne podstawy rozwoju e-learningu w edukacji ustawicznej. Radom.
Kupisiewicz, C. (1973). Podstawy dydaktyki ogólnej. Warszawa.
Kupisiewicz, C. (2000). Dydaktyka ogólna. Warszawa.
Kwiatkowska, D. (2013). Harvard University: testy zwiększają efektywność samodzielnej nauki, www.e-mentor.edu.pl/blog/wpis/id/53 (18.04.2013).
Lewandowski, W. (2012). Zmiana sposobu wykorzystania platformy e-learningowej. Nowe spojrzenie na Moodle. W: M. Dąbrowski, M. Zając (red.). Rozwój e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym. Warszawa.
Metodyka pigułek wiedzy. Podręcznik mediatora wiedzy opracowany pod kierownictwem Fillipe Carrera. (2012). Konsorcjum projektu Knowledge Pills. Warszawa.
Nawroczyński, B. (1961). Zasady nauczania. Wrocław – Warszawa – Kraków.
Okoń, W. (1993). Zarys dydaktyki ogólnej. Warszawa.
Okoń, W. (1996). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa.
Osiński, Z. Nowe wyzwania edukacyjne – nowe metody kształcenia w edukacji humanistycznej, www.academia.edu/2283336/Nowe-wyzwania- edukacyjne-nowe-metody-kształcenia-w-edukacji-humanistycznej (03.02.2014).
Osiński, Z. (2010). Kompetencje miękkie absolwentów humanistycznych studiów wyższych a metody prowadzenia zajęć. W: B. Sitarska, K. Jankowski, R. Droba (red.). Studia wyższe z perspektywy rynku pracy. Siedlce.
Piech, K., Garstka, M. (2013). Relacja z pilotażu Programu L.I.F.E w Polsce – praktyczne kształcenie studentów z wykorzystaniem e-learningu. E-mentor, 2(49).
Rokicka-Broniatowska, A. (2007). Modelowanie kompetencji w systemach nauczania zdalnego opartych na współpracy. W: M. Dąbrowski, M. Zając (red.). E-edukacja.net. Warszawa.
Sołtysiak, W. (2011). Bariery w podejmowaniu studiów telematycznych. W: B. Gofron, A. Gofron (red.). Podstawy edukacji. Konteksty dydaktyczne. T. 4. Kraków.
Strojek, A. (2009). Humanista szuka pracy, www.rynekpracy.pl/artykul. php/n.37/email.108692/typ.1/kategoria_glowna.23/wpis.10 (30.03.2010).
Wierzbicka, A. (2010). Metodyka projektowania e-zajęć – wyzwanie i szkoła kreatywności. W: J. Migdałka, W. Folty (red.). Technologie informacyjne w warsztacie nauczyciela. Kraków.
Wierzilin, N.M., Korsunska, W.M. (1972). Obszczaja mietodika priepodawanija biołogi. Moskwa.
http://corton.pl/strona/jak-to-dziala (21.04.2013)
http://sjp.pl/metoda (10.05.2013)
www.hio.no (21.03.2013)