Abstract
Everyday life in teaching profession is both satisfaction, contentment, happiness and defeat, helplessness, impotency in the face of surrounding educational reality. However the feeling of helplessness does not need to lead a teacher to a final statement of incongruity of taking certain actions and refraining from taking steps. Maybe it also should become a special opportunity for reflection which will allow the teacher discover their own, so far unknown possibilities, re-credit optimism and willingness to strive for goals. It is the teacher’s ability to take up reflective mind as a tool of combat against helplessness which should be taken special care of in the process of academic education.
References
Chodakowska, M., Szymanek, Z. (2005). Socjopedagogiczne konteksty wyuczonej bezradności. W: Z. Gajdzica, M. Rembierz (red.). Bezradność. Interdyscyplinarne studium zjawiska w kontekście zmiany społecznej i edukacyjnej. Katowice.
Cibor, R. (2005). Psychologiczne uwarunkowania poczucia bezradności. W: Z. Gajdzica, M. Rembierz (red.). Bezradność. Interdyscyplinarne studium zjawiska w kontekście zmiany społecznej i edukacyjnej. Katowice.
Ciżkowicz, B. (2009). Wyuczona bezradność młodzieży. Bydgoszcz.
Day, C. (2004). Rozwój zawodowy nauczyciela. J. Michalak (tłum.). Gdańsk.
Filipowicz, G. (1997). Refleksje nad próbami praktycznej edukacji modelu refleksyjnego praktyka. Otwarte Teczki Innowacji Pedagogicznych, 3.
Giza, T. (2008). Procesy samokształtowania jako działania transgresyjne człowieka. W: I. Pufal-Struzik (red.). O przekraczaniu granic własnych ograniczeń – z perspektywy psychotransgresjonizmu. Kraków.
Hejnicka-Bezwińska, T. (2000). O zmianach w edukacji. Bydgoszcz.
Kofta, M., Sędek, M. (1993). Wyuczona bezradność: podejście informacyjne. W: M. Kofta (red.). Psychologia aktywności: zaangażowanie, sprawstwo, bezradność. Poznań.
Kotusiewicz, A. (2008). O niezbywalności autorefl eksji w praktyce edukacyjnej nauczyciela akademickiego. W: A. Kotusiewicz, G. Koć-Seniuch (red.). Nauczyciel akademicki w refleksji nad własną praktyką edukacyjną. Warszawa.
Kozielecki, J. (2006). Psychologia nadziei. Warszawa.
Kwaśnica, R. (2003). Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.). Pedagogika. Podręcznik akademicki. T. 2. Warszawa.
Kwiatkowska, H. (2005). Tożsamość nauczycieli. Między anomią a autonomią. Gdańsk.
Kwiatkowska, H. (2008). Pedeutologia. Warszawa.
Marody, M. (red.). (1991). Co nam zostało z tamtych lat… Społeczeństwo polskie u progu zmiany systemowej. Londyn.
Mróz, J. (2008). Nadzieja jako stymulator zachowań transgresyjnych. W: I. Pufal-Struzik (red.). O przekraczaniu granic własnych ograniczeń – z perspektywy psychotransgresjonizmu. Kraków.
Murawska, E. (red.) (2009). Nauczyciel na drogach i bezdrożach współczesności. Toruń. Nowak-Dziemianowicz, M. (2001). Oblicza nauczyciela. Oblicza szkoły. Toruń.
Polak, K. (1999). Indywidualne teorie nauczycieli. Geneza, badanie, kształtowanie. Kraków.
Polak, K. (2012). Bezradność nauczyciela. Kraków.
Riesman, D. (1971). Samotny tłum. J. Strzelecki (tłum.). Warszawa.
Rosenhan, D.L., Seligman, M.E.P. (1994). Psychopatologia. T. 1. D. Golec i in. (tłum.). Warszawa.
Seligman, M.E.P. (1996). Optymizmu można się nauczyć. A. Jankowski (tłum.). Poznań.
Sędek, G., Kofta, M. (1993). W poszukiwaniu uniwersalnych wyznaczników zjawiska wyuczonej bezradności: przegląd klasycznych wyników eksperymentalnych i test empiryczny koncepcji egotywistycznej. W: M. Kofta (red.). Psychologia aktywności: zaangażowanie, sprawstwo, bezradność. Poznań.
Szmyd, K., Uberman M. (2008). Nauczyciel w obliczu edukacyjnych dylematów ponowoczesności. W: M. Muchacka, M. Szymański (red.). Nauczyciel w świecie współczesnym. Kraków.
Śliwerski, B. (2010). Myśleć jak pedagog. Sopot.