Abstrakt
Moje badania mieszczą się w orientacji jakościowej. Celem niniejszego opracowania jest pokazanie sposobów i konsekwencji międzygeneracyjnego przekazu traumy, odzwierciedlającej się w doświadczeniach życiowych młodych osób dorosłych. Dane analizowane były za pomocą językowo-narracyjnej metody.
W niniejszym artykule przyglądam się międzygeneracyjnemu przekazowi traumy w rodzinach pochodzenia żydowskiego, który odzwierciedla się w doświadczeniach młodych osób dorosłych. Konsekwencje traumy widzą oni u swoich bliskich i u siebie. W pierwszym przypadku można je ująć w trzy następujące kategorie: lęk przed ujawnianiem własnej narodowości, czego specjalną postać stanowi zakaz mówienia o pochodzeniu żydowskim, nakładany na potomków oraz zmiana nazwiska przez przodków; nadopiekuńczość względem potomków; a także okazywanie im dystansu emocjonalnego. Z kolei konsekwencje traumy dostrzegane u siebie są następujące: lęk przed obcymi i nadopiekuńczość względem własnych dzieci.
Bibliografia
Fossion P., Rejas M-C., Servais L., Pelc I., Hirsch S. (2003). Family Approach with Grandchildren of Holocaust Surviors. American Journal of Psychotherapy, 57(4), 519-527.
Górzna S. (2012). Dyskurs katolicko-żydowski w dobie nowożytnej. Słupskie studia historyczne, 18. 295-305.
Heuckelom van K. (2018). Druga wojna światowa i Holokaust w prozie trzeciego pokolenia (z akcentem Schulzowskim). >Kontrapunktowe< przypadki Piotra Pazińskiego i Erwina Mortiera. Schulz/Forum, 12. 47-71.
Kaźmierska K. (2008). Biografia i pamięć. Na przykładzie pokoleniowego doświadczenia ocalonych z Zagłady. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
Krawczyk A. (2019). Komunikacyjno-lingwistyczna metoda analizy tekstu narracyjnego. Przegląd Badań Edukacyjnych, 28(1). 193-218.
Nowak P., Łucka I. (2014). Młody Polak po doświadczeniach wojennych. Siła transgeneracyjnej transmisji traumy. Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 14(2). 84-88.
Orwid M., Domagalska-Kurdziel E., Pietruszewski K. Psychospołeczne następstwa Holocaustu w pierwszym i drugim pokoleniu ofiar Holocaustu w Polsce. Czasopismo Dialog. Psychiatria po Oświęcimiu, 2. 945-958.
Prot K. (2009). Badania nad skutkami Holokaustu. Psychoterapia, 151(4). 65-76.
Rutkowski K., Dembińska E. (2016). Powojenne badania stresu pourazowego w Krakowie. Część II. Badania po 1989 roku. Psychiatria Polska, 50(5). 1-14.
Scharf M. (2007). Long-term effects of trauma: Psychosocial functioning of the second and third generation of Holocaust survivors. Development and Psychopathology, 19. 603-622.
Scharf M., Mayseless O. (2011). Disorganizing Experiences in Second- and Third Generation Holocaust Survivors. Qualitative Health Research, 21(11). 1539-1553.
Tippner A. (2016). Sensing the meaning, working towards the facts: drugie pokolenie a pamięć o Zagładzie w tekstach Bożeny Keff, Magdaleny Tulli i Agaty Tuszyńskiej. Teksty Drugie, 1. 68-87.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Prawa autorskie (c) 2021 Podstawy Edukacji