Geneza metodologii nauk społecznych i początkowe etapy jej rozwoju

Abstrakt

Artykuł porusza tematykę powstania i rozwoju nauk społecznych w relacji do wyzwań cywilizacyjnych. Wśród wymienionych w artykule postaci pionierów nauk społecznych znaleźli się m.in. Ibn Chaldun, F. Bacon, J. Graunt, W. Petty, H. Conring, G. Achenwall, A.L. Schlözer, T.R. Malthus, J.P. Süßmilch oraz L.A.J. Quetelet. W artykule zwrócono uwagę na procesualny charakter rozwoju nauk społecznych. Podkreślono powiązania nauki z praktycznymi potrzebami społeczności oraz wskazano na relacje zachodzące między typem uprawiania nauki a sposobem funkcjonowania organizacji społecznych. Sporo uwagi poświęcono również tematyce interdyscyplinarnego charakteru prowadzonych w przeszłości badań naukowych.

Pdf

Bibliografia

Aristotle. (1959). Politics. London.

Babbie, E. (2008). Podstawy badań społecznych. W. Betkiewicz i in. (tłum.). Warszawa.

Bargatzky, T. (1997). Ethnologie. Hamburg.

Bookchin, M. (1982). Ecology of Freedom. Palo Alto, CA.

Buttler, G., Fickel, N. (2002). Statistik mit Stichproben. Reinbek.

Chankowski, H. (1914). Wykład popularny buchalterji pojedynczej i podwójnej. T. II. Warszawa.

Charbonier, G. (2000). Rozmowy z Claude Lévi-Straussem. J. Trznadel (tłum.). Warszawa.

Czapliński, M., Łoś, A., Maroń, J., Mroziewicz, W. (1997). Historia w datach. Warszawa.

Der grosse Knaur. Lexikon in 20 Bänden (1981a). T. 4. München.

Der grosse Knaur. Lexikon in 20 Bänden (1981b). T. 16. München.

Der grosse Knaur. Lexikon in 20 Bänden (1984). T. 9. München.

Descartes, R. (2006). Méditations métaphysiques. Paris.

Dewey, J. (2002). Logik. Frankfurt am Main.

Diderot, D. (1972). Supplément au voyage de Bougainville. Pensée philisophiques. Lettre sur les avengules. Paris.

Diekman, A. (1995). Empirische Sozialforschung. Reinbek.

Feldblum, M. (1913). Zasady nauki o handlu. Warszawa.

Friedrichs, J. (1990). Methoden empirischer Sozialforschung. Opladen.

Hauff, J., Heller, A., Hüppaf, B., Köhn, L., Philippi, K.-P. (1975). Methodendiskussion zur Literaturwissenschaft. T. 1. Frankfurt am Main.

Hume, D. (1960). Treatise of Human Nature. Oxford.

Karejew, M. (1906). Podręcznik historyi nowożytnej. W. Bukowiński (tłum.). Warszawa.

Karpiński, Z. (red.) (1994). Historia Polski w liczbach. Warszawa.

Kenny, A. (1999). Krótka historia fi lozofi i zachodniej. W.J. Popowski (tłum.). Warszawa.

Kneer, G., Nassehi, A. (red.) (1997). Soziologische Gesellschaftsbegriffe. München.

Kosiński, S. (1989). Socjologia ogólna. Warszawa.

Kramsztyk, S. (1912). Wykład arytmetyki handlowej. Warszawa.

Krasuski, J. (1988). Historia Niemiec. Wrocław.

Lewinsohn, R. (1961). A History of Sexual Customs. New York.

Luhmann, N. (1994). Soziale Systeme. Frankfurt am Main.

Łobodzki, M. (1984). Metody badań pedagogicznych. Warszawa.

Opp, K.-D. (1976). Methodologie der Sozialwissenschaften. Reinbek.

Pieter, J. (1974). Historia psychologii. Warszawa.

Pieter, J. (1975). Zarys metodologii pracy naukowej. Warszawa.

Prim, R., Tilmann, H. (1979). Grundlagen einer kritisch-rationalen Sozialwissenschaft. Heidelberg.

Reichenbach, H. (b.r.). From Copernicus to Einstein. New York.

Reichenbach, H. (1963). Rise of Scientifi c Philosophy. Berkeley – Los Angeles.

Robinson, D., Groves, J. (2007). Philosophy. Cambridge.

Sourdel, J., Sourdel, D. (1980). Cywilizacja islamu. M. Skuratowicz, W. Dembski (tłum.). Warszawa.

Stawicki, S. (1987). Papirusy tebańskie. Wrocław.

Swenko, H. (1981). Religia i religie. Warszawa.

Sztumski, J. (2010). Wstęp do metod i technik badań społecznych. Katowice.

Turner, J.H. (1998). Socjologia. Koncepcje i ich zastosowanie. Poznań.

Zieliński, P. (2000). Samorealizacja i samowychowanie w zen i metodzie Silvy. Częstochowa.