Sport Zapaśniczy w Zrzeszeniu Ludowe Zespoły Sportowe na Podlasiu jako Przykład Sukcesów na Arenie Międzynarodowej (1947–1989)

Abstrakt

Uprawianie zapasów na Podlasiu zainicjowano w 1947 roku w Kolejowym Klubie Sportowym  w Białymstoku. Wraz z pojawieniem się sukcesów i ich promocją w lokalnej prasie dyscypliną tą zainteresowali się działacze Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia Ludowe Zespoły Sportowe. Przy jej wsparciu organizacyjno-finansowym siedem lat później w gminie Choroszcz utworzono pierwsze koło Ludowych Zespołów Sportowych z sekcją zapaśniczą. W kolejnych latach zawiązywały się następne ośrodki: Starosielce, „Promień” Mońki, „Narew” Łomża, „Warmia” Grajewo. Ich wychowankowie z powodzeniem reprezentowali region w licznych zawodach ogólnopolskich i turniejach międzynarodowych. Startowali także w mistrzostwach Europy. Jako pierwszy zaszczytu tego dostąpił w 1970 roku Ryszard Grzegorzewski, walcząc na zapaśniczych matach w Husqvarnie (Szwecja). Sportowcy z Podlasia próbowali swych sił także w Oulu (Finlandia, 1978); Łodzi (Polska, 1984); Bolonii (Włochy, 1985); Malmö (Szwecja, 1986) i Wałbrzychu (Polska, 1988). Trzech reprezentantów LZS wystąpiło także w mistrzostwach świata: Wiesław Joszczyk – Haparanda (Szwecja, 1979); Zbigniew Kuźnicki – Schifferstadt (Niemcy, 1986); Krzysztof Czyżewski – Budapeszt (Węgry, 1989). Nieliczni zapisali się także w historii igrzysk olimpijskich. Do wiodących ośrodków szkoleniowych należał LKS Starosielce, który po przemianach organizacyjnych przez wiele lat funkcjonował jako Wojewódzki Ludowy Klub Sportowy „Podlasie” Białystok.