Abstract
The objective of this paper is to indicate a new area for reflection and scientific investigation which is constituted by teaching and learning the Polish Sign Language. Knowledge within this scope is constantly developed by means of the activity of teachers in educational practice, in the course of various training events, courses, classes of foreign languages and other forms of education. The acquired practical knowledge may, by means of research work, be transformed into scientific knowledge and accumulated within a single scope of (subdiscipline?) of the didactics of the sign language.
References
Bouvet, D. (1996). Mowa dziecka. Wychowanie dwujęzykowe dziecka niesłyszącego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Czajkowska-Kisil, M. (2006). Dwujęzyczne nauczanie głuchych w Polsce. Szkoła Specjalna, 4, 265–275.
Czajkowska-Kisil, M. (2007). Dlaczego PJM nie jest subkodem języka polskiego? Studia nad językiem migowym, 1, 59–65.
Czajkowska-Kisil, M. (2014). Głusi, ich język i kultura – zarys problematyki. W: P. Rutkowski, S. Łozińska (red.), Lingwistyka przestrzeni i ruchu. Komunikacja migowa a metody korpusowe (s. 17–35). Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Czajkowska-Kisil, M., Siepkowska, A., Sak, M. (2014). Edukacja głuchych w Polsce. W: M. Świdziński (red.), Sytuacja osób głuchych w Polsce. Raport zespołu ds. g/Głuchych przy Rzeczniku Praw Obywatelskich (s. 13–27). Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Dunaj, M. (2016). W stronę edukacji dwujęzycznej dzieci głuchych w Polsce. Co wiemy? czego nie wiemy? Co należy zrobić? Łódź: Polski Związek Głuchych Oddział Łódzki.
Farris, M. (1994). Signa language research and Polish Signa Language. Lingua Posnaniensis, 36, 13–36.
Garncarek, M. (2012). Polski język migowy w nauczaniu osób słyszących. Wskazówki metodyczne. Język w komunikacji, 2, 129–139.
Garncarek, M., Majkowski, G. (2016). Teaching Polish sign language as a foreign language to people who can hear. Językoznawstwo, 10, 27–34.
Holcomb, T.K. (2013). Introduction to American Deaf Culture (1 ed.). New York: Oxford University Press.
Jaroszewska, A. (2014). O glottodydaktyce słowami glottodydaktyków. Języki obce w szkole, 4, 52–66.
Kotowicz, J., (2018). Dwujęzyczność migowo-pisana dzieci głuchych. Komunikacja i procesy poznawcze. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Łacheta, J., Czajkowska-Kisil, M., Linde-Usiekniewicz, J., Rutkowski, P. (red.). (2016). Korpusowy słownik polskiego języka migowego. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Łozińska, S., Rutkowski, P. (red.). (2014). Lingwistyka przestrzeni i ruchu. Komunikacja migowa a metody korpusowe. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Okoń, W. (2003). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Szczepankowski, B. (1999). Niesłyszący, głusi, głuchoniemi: wyrównywanie szans. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Szulc, A. (1997). Glottodydaktyka. Słownik dydaktyki języków obcych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Świdziński, M. (2005). Języki migowe. W: T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska (Red.), Podstawy neurologopedii (s. 679–692). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Świdziński, M., Gałkowski, T. (red.). (2003). Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących. Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Polski Komitet Audiofonologii, Instytut Głuchoniemych im. ks. Jakuba Falkowskiego.
Tomaszewski, P. (2004). Polski Język Migowy (PJM) – mity i fakty. Poradnik Językowy, 6, 59–72.
Tomaszewski, P. (2005a). O niektórych elementach morfologii polskiego języka migowego: założenia (cz. 1). Poradnik Językowy, 2, 59–75.
Tomaszewski, P. (2005b). O niektórych elementach morfologii polskiego języka migowego: zapożyczenia (cz. 2). Poradnik Językowy, 3, 44–62.
Tomaszewski, P. (2006). Mity o Polskim Języku Migowym. Nauczyciel w Świecie Ciszy, 8, 2–11.
Tomaszewski, P. (2007). Podstawowe dane lingwistyczne i socjolingwistyczne na temat naturalnego języka migowego. Studia na językiem migowym, 1.
Tomaszewski, P. (2010). Fonologia wizualna polskiego języka migowego (T. 16). Warszawa: Matrix.
Tomaszewski, P. (2011). Lingwistyczny opis struktury polskiego języka migowego. W: I. Kurcz, H. Okuniewska (red.), Język jako przedmiot badań psychologicznych. Psycholingwistyka i neurolingwistyka (s. 184–238). Wydawnictwo SWPS Academica: Warszawa.
Tomaszewski, P., Farris, M. (2010). Not by the Hands Alone: Functions of NonManual Features in Polish Sign Language. W: B. Bokus (Red.), Studies in the Psychology of Language and Communication. Warszawa: Matrix.
Tomaszewski, P., Rosik, P. (2003). Czy Polski Język Migowy jest prawdziwym językiem? W: M. Świdziński, T. Gałkowski (red.), Studia nad kompetencja językową i komunikacją niesłyszących (s. 109–143). Warszawa: Uniwersytet Warszawski, Polski Komitet Audiofonologii, Instytut Głuchoniemych im. ks. Jakuba Falkowskiego.
Tomaszewski, P., Sak, M. (2014). Is it possible to educate deaf children bilingually in Poland? W: M. Olpińska-Szkiełko, L. Bertelle (red.), Zweisprachigkeit und Bilingualer Unterricht. Peter Lang.