Abstract
By analyzing the literature, its own research on presence of the tutoring, as well as coaching and mentoring in polish schools the author of this paper want to explain the differences between these methods. Similarity of these strange-sounding notions seems to form a confusion (chaos), which can have negative consequences in the native educational system. A confusion, that is largely follows from noticeable saturation/supersaturation the presence of these methods in recent years. The following presentation is therefore intended to make a description of these different forms of individual work and also attempt to identify which of them and in what areas of school practice are worth of use. This paper is also a contribution to further discussion and future research.
References
Brewiński, M. (2012). Dobre praktyki mentora akademickiego. Doświadczenia projektu „Kuźnia Liderów – Szkoła Mentorów”. Warszawa.
Budzyński, M. (2009), Tutoring szkolny – jak przez dialog rozwijać ucznia i motywować go do nauki. W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski, A. Zambrzuska (red.), Tutoring w szkole, między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej. Wrocław.
Cylkowska-Nowak, M. (1998). Edukacja obywatelska w szkołach Wielkiej Brytanii, Francji i Polski. W: Z. Melosik, K. Przyszczypkowski (red.), Wychowanie obywatelskie. Studium teoretyczne, porównawcze i empiryczne. Toruń – Poznań.
Czekierda, P., Figas, B., Szala, M. (2015). Tutoring. Teoria, praktyka, studia przypadków. Warszawa.
Fijałkowski, A. (2009). Z dziejów myślenia o tutoringu – krótki zarys historii indywidualnego kształcenia i wychowania. Kwartalnik Pedagogiczny, 2 (212).
Gębska, M. (2013). Tutoring, mentoring, coaching. Komplementarność zindywidualizowanych form edukacji. W: J. Błachowicz, A. Rowicka (red.). Nowoczesny wychowawca – tutor, mentor, coach. Warszawa.
http://cw.edu.pl/ (28.11.2015).
http://nawigatorprzyszlosci.pl/ (29.11.2015).
http://tutoring.org.pl/wiedza (28.11.2015).
https://akademiaprzyszlosci.org.pl/ (29.11.2015).
Iwański, J. (2012). Tutoring młodych uchodźców. Warszawa.
Kaczorowska, B. (2007). Tutoring w poszukiwaniu metody kształcenia liderów. Warszawa.
Kumaniecki, K. (1988). Słownik łacińsko-polski. Warszawa.
Makuchowska-Dzikiewicz, U. (2000), Aktor czy widz sceny z życia szkoły. W: R. Kwaśnica (red.), ASSA. Czym może być szkoła? Wrocław.
Parsloe, E. (1998). Coaching i mentoring. Warszawa.
Parsloe, E., Wray, M. (2002). Trener i mentor. Udział coachingu i mentoringu w doskonaleniu procesu uczenia się. Kraków.
Program life-tutoring. Podręcznik, http://nawigatorprzyszlosci.pl/pliki/LT_ Podrecznik.pdf (29.11.2015).
Sarnat-Ciastko, A. (2015). Tutoring w polskiej szkole. Warszawa.
Stoltzfus, T. (2012). Sztuka zadawania pytań w coachingu. Jak opanować najważniejszą umiejętność coacha? Wrocław.
Szymala, K. (2011). Tutoring rodzinny. Teoretyczne założenia i praktyczne implikacje na przykładzie szkoły „Strumienie”. W: M. Skibińska (red.), Sukces w edukacji. Personalizacja nauczania. III Międzynarodowy Kongres Edukacji Zróżnicowanej. Warszawa.
Taper, T., Palfreyman, D. (2000). Oxford and the Decline of the Collegiate Tradition. London.
Taraszkiewicz, M. (2012.). Tutoring akademicki. Przegląd zagadnień. Warszawa.
Tarnowski, J. (1993). Jak wychowywać? Warszawa.
Tokarski. J. (1980). Słownik wyrazów obcych. Warszawa.
Traczyński, J. (2009). Kim jest (mógłby być…) tutor w polskiej szkole? W: P. Czekierda, M. Budzyński, J. Traczyński, Z. Zalewski, A. Zambrzuska (red.), Tutoring w szkole, między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej. Wrocław.
Wołodkiewicz, W. (1986). Prawo rzymskie. Słownik encyklopedyczny. Warszawa.