Dawać i otrzymywać miłość – rola Original Play® w praktyce i teorii edukacyjnej

Abstrakt

Niniejszy artykuł opiera się na doświadczeniach i refleksjach autorki poczynionych na podstawie obserwacji, jakie prowadziła na przestrzeni kilku lat, stosując program Original Play® wśród dzieci i młodzieży w różnych częściach świata. Tematem artykułu są miłość i wartość „pierwotnej zabawy” w jej urzeczywistnianiu. Odnosząc się do praktyki Original Play®, autorka próbuje odpowiedzieć na pytania: Jak być w kontakcie z dzieckiem, by czuło się kochane, by czuło się osobą wartościową, posiadającą własną godność? Co zrobić, by miłość do dzieci, którą deklarujemy jako rodzice, nauczyciele, nie pozostawała pojęciem abstrakcyjnym? W jaki sposób niwelować różnice pomiędzy często skonfliktowanym światem dorosłych i dzieci? Autorka podkreśla potrzebę spojrzenia na wychowanie, jako proces dzielenia się miłością. Dostrzega potencjał Original Play® w zdobywaniu kompetencji i umiejętności, ułatwiających realizację tego zadania.

Pdf

Bibliografia

Bagrowicz, J. (2008). Stawać się bardziej człowiekiem. Toruń.

Bauer, J. (2008). Empatia. Co potrafią lustrzane neurony. M. Guzowska-Dąbrowska (tłum). Warszawa.

Białas, M., Ruszkiewicz, D. (red.) (2007). Oblicza miłości w pedagogice. Łódź.

Bielski, T. (red.) (1974). Być człowiekiem. Warszawa.

Błajet, P. (2006). Ciało jako kategoria pedagogiczna, W poszukiwaniu integralnego modelu edukacji. Toruń.

Chudy, W. (2005). Godność człowieka wartością ontyczno-wychowawczą. W: M. Kalinowski (red.). Wzrastanie człowieka w godności, miłości i miłosierdziu, Lublin.

Colomb, J. (1968). Le service de l’Evangile, II, Paris. W: J. Bagrowicz (2008). Stawać się bardziej człowiekiem. Toruń.

Dawid, J.W. (1959). O duszy nauczycielstwa W: W. Okoń (red.). Osobowość nauczyciela. Warszawa.

Donaldson, O.F. (1993). Playing by Hart: The Vision and Practice of Belonging. Nevada City.

Frankl, V.E. (2009). Człowiek w poszukiwaniu sensu. A. Wolnicka (tłum). Warszawa.

Gofron, A., M. Adamska-Staroń (red.) (2009). Podstawy edukacji. Ciągłość i zmiana. Kraków.

Goleman, D. (2007). Inteligencja emocjonalna. A. Jankowski (tłum). Poznań [wyd. oryg. Emotionale Intelligenz. dtv Taschenbuch].

Graczykowska, J. (2008). Doświadczenia i korzyści z wdrażania programu „Original Play”™ wśród dzieci i młodzieży w Polsce. W: A. Gofron, M. Piasecka (red.). Podstawy edukacji. Epistemologia a praktyka edukacyjna. Częstochowa.

Graczykowska, J., Foks, U. (2009). Edukacja dla pokoju – Projekt Międzynarodowej Szkolnej Wymiany Dzieci w ramach programu „Original Play”™. W: A. Gofron, M. Adamska- Staroń (red.). Podstawy edukacji. Ciągłość i zmiana. Kraków.

Gubernat, I., Matusiak, A. (red.) (2005). Przesłanie. Jan Paweł II. Warszawa.

Hall, E.T. (2001). Poza kulturą. E. Goździak (tłum.). Warszawa.

Jan Paweł II, Przemówienie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Paryż, 2 czerwca 1980. W: Nauczanie papieskie, t. 3, cz. 1, 1980, E. Weron, A. Jarocki (opr.), Poznań – Warszawa 1985.

Kalinowski, M. (red.) (2005). Wzrastanie człowieka w godności, miłości i miłosierdziu. Lublin.

Korczak, J. (1984). Pisma wybrane. T. I. Warszawa.

Krüger, A. (2009). Pierwsza pomoc dla pokrzywdzonych dzieci. Kraków.

Kwieciński, Z., Śliwerski, B. (red.) (2003). Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa.

Le Trocquer, R. (1968). Kim jestem ja – człowiek?. Paryż.

Łopatkowa, M. (1992). Pedagogika serca. Warszawa.

Merleau-Ponty, M. (2001). Fenomenologia percepcji. M. Kowalska (tłum.). Warszawa.

Molcho, S. (2008). Język ciała dzieci. J. Brudzewski (tłum.). Katowice.

Nalaskowski, A. (2000). Czy pedagogika ułatwia zrozumienie młodzieży. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, nr specjalny.

Nalaskowski, A. (2002). Szkoła wobec cielesności dziecka. W: Widnokręgi edukacji. Kraków.

Nowak, M. (1993). Wychowanie w personalizmie. Chrześcijanin w Świecie, 23, 4.

Sikorski, W. (2006). Magiczna moc dotyku. Charaktery, 7.

Słomka, W. (1974). Podmiotowy charakter osoby – godność człowieka. W: T. Bielski (red.). Być człowiekiem. Warszawa.

Tarnowski, J. (1991). Człowiek – dialog – wychowanie. Znak, 439.

Tarnowski, J. (1992). Pedagogika dialogu. W: B. Śliwerski (red.). Edukacja alternatywna – dylematy teorii i praktyki. Kraków.

Witkowski, L. (1989). Rozwój i tożsamość, w cyklu życia: studium koncepcji Erika H. Eriksona. Toruń.

Wojtyła, K. (1991). Człowiek w polu odpowiedzialności. Paryż – Lublin.

Wojtyła, K. (1982). Miłość i odpowiedzialność. Lublin.