Celem artykułu jest określenie miejsca turystyki sportowej w kulturze fizycznej. Tekst prezentuje analizę literatury z zakresu teorii kultury fizycznej i turystyki sportowej. Podstawy teoretyczne kultury fizycznej odniesiono do najważniejszych definicji turystyki sportowej i wykazano ich wzajemne powiązania. Przedstawiono związki między kulturą fizyczną, szczególnie jej składowymi – sportem i rekreacją fizyczną – a turystyką sportową. Uznano, że na tle omówionych form uczestnictwa w kulturze fizycznej duże znaczenie odgrywa wychowanie fizyczne, które nie tylko zaspokaja doraźne potrzeby dzieci i młodzieży w zakresie fizycznego rozwoju, ale także przygotowuje do dbałości o ciało po ustaniu procesu wychowawczego. Jest zatem przygotowaniem do korzystania z pozostałych form uczestnictwa w kulturze fizycznej, jakimi są rekreacja fizyczna i sport oraz turystyka sportowa. Turysta sportowy jest więc osobą, która została przygotowana do uczestnictwa w kulturze fizycznej, wychowana do kultury fizycznej i rekreacji ruchowej. Analiza teoretyczna wykazała, że przy założeniu, że sport i turystyka są integralną częścią kultury fizycznej, jest nią również turystyka sportowa. Ta forma podróżowania najbardziej wpisuje się obecnie w zakres kultury fizycznej ze wszystkich współczesnych rodzajów turystyki (które często, przyjmując postać produktów turystycznych, z których turyści korzystają w sposób bierny, nie mają wiele wspólnego z celami kultury fizycznej). Efektem wykonanych prac jest graficzne przedstawienie wzajemnych zależności pomiędzy kulturą fizyczną a turystyką sportową.
