Abstrakt
W Łodzi i największych miastach rejonu łódzkiego piłkę nożną uprawiano od początku XX wieku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na terenie nowo powołanego w 1920 r. województwa łódzkiego szybko stała się najpopularniejszą dyscypliną sportową. Miała też swoich miłośników na prowincji. Organizatorem rozgrywek piłkarskich był utworzony jeszcze w 1920 r. Łódzki Związek Okręgowy Piłki Nożnej, a po 1925 r. Łódzki Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Stan organizacyjny lokował okręg na IV–VI miejscu w kraju. Najwyższy poziom wyszkolenia sportowego prezentowały kluby i stowarzyszenia sportowe z samej Łodzi. Wiodącą rolę pełnił Łódzki Klub Sportowy. Piłkarzy ŁOZPN powoływano do reprezentacji kraju. Antoni Gałecki (ŁKS), uczestnik Igrzysk XI Olimpiady w Berlinie (1936) i Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Francji (1938), dostąpił tego zaszczytu 22 razy. Największym utrudnieniem w rozwoju łódzkiej piłki nożnej był brak boisk piłkarskich.