Abstrakt
Artykuł prezentuje i ilustruje metodologiczne koncepcje obecne w nauczaniu języków obcych, ich główne cechy i metody; rozważa również ich efektywność w odniesieniu do szczególnych grup uczących się, z ich własnymi problemami w opanowaniu języka obcego. Analizie poddane zostały następujące metody: gramatyczno-translacyjna, audio-językowa, bezpośrednia i podejście komunikatywne. Podjęto problem uczenia się oraz tłumaczenia słów w kulturowym kontekście jako jeden z aspektów nauczania języka obcego. Na koniec zaprezentowano wyniki badań własnych w zakresie nabywania języka obcego.
Bibliografia
Артемов, В.А. (1969). Психология обучения иностранным языкам. Москва.
Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя (1989). І.П. Шамякін (рэд.). Мінск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы. T. 1: А–Б (1978). В.У .Мартынаў (рэд.). Мінск.
Купала, Я. (2002). Санеты. На бел., англ., ісп., ням., пол., рус., укр., фр. мовах. Мінск.
Пассов, Е.И. (1989). Основы коммуникативной методики обучения иноязычному общению. Москва.
Федоров, А.В. (1968). Основы общей теории перевода. Москва.
Bloomfield, L. (1993). An introduction to the study of language. In: Landmarks of American Language and Linguistics. Vol. 1. Washington, D.C.
Johnson, K. (1982). Communicative Syllabus Design and Methodology. Oxford.
Rivers, W. (1993). The Psychologist and the Foreign Language Teacher. W: Landmarks of American Language and Linguistics. Vol. 1. Washington, D.C.
Roulet, E. (1972). Linguistic Theory, Linguistic Description and Language Teaching. London.
Stern, H.H. (1983). Fundamental Concepts of Language Teaching. Oxford.
Dictionary and Thesaurus – Merriam-Webster Online; www.merriam-webster.com/dictionary.