Historyczna architektura sportowa w dobie pandemii COVID-19 (zabytki listy światowego dziedzictwa kultury UNESCO)

Abstrakt

W Europie od ponad trzech tysiącleci rozwojowi poszczególnych dyscyplin towarzyszy ewolucja obiektów sportowych. Dziedzictwo architektury sportowej jako magnesu dla turystyki kulturowej jest oczywiste. Miliony turystów odwiedzających słynne miejsca są dowodem na to, jak ważne są one dla naszej tożsamości i tradycji. Najważniejsze zabytkowe obiekty sportowe o rozpoznawalnych walorach traktowane są jako unikalne dziedzictwo kulturowe i zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO: starożytne rzymskie amfiteatry, termy, antyczne areny, starożytne greckie obiekty sportowe. W roku 2020 wybuch pandemii COVID-19 mocno uderzył w sektor turystyczny i nadal obowiązują ograniczenia w podróżowaniu. Dlatego konieczne jest przygotowanie nowych rekomendacji dla zwiedzających zabytkowe obiekty sportowe. Ważne jest również rozważenie kierunków przebudowy turystyki kulturowej w odniesieniu do zabytków sportu, w tym wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Ostatnio wzrosło zainteresowanie dziedzictwem sportowym i wielu turystów chce poznać słynne obiekty historyczne. Pomimo ograniczeń wprowadzanych w czasie pandemii, jest to również obecnie możliwe, jednak potrzebne są nowe działania i polityka, aby spełnić rygory i zalecenia sanitarne oraz odbudować zaufanie konsumentów.