Abstrakt
Egzystencja człowieka przejawia się i wyraża w języku. Człowiek w tej samej mierze tworzy język, jak i język tworzy człowieka. Najbardziej prymarne egzystencjalnie doświadczenie wyraża się jednak w tym, że język reprezentuje i odzwierciedla samego człowieka – język wyrażany jest przez człowieka oraz język wyraża człowieka. Dwa modusy „semantycznych pól” egzystencjalnego doświadczenia językowego to uobecnienie (w postaci językowej epifanii) i wyobcowanie (w postaci językowej alienacji). I dlatego każda formacja wychowawcza rozgrywa się i jest urzeczywistniana w kontekście egzystencjalnego doświadczenia uobecniania lub wyobcowania (w postaci językowej epifanii lub alienacji człowieka jako podmiotu mimetycznych wzorców działania).
Bibliografia
Benjamin, W. (2010). Berlińskie dzieciństwo na przełomie wieków (tłum. B. Baran). Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Benjamin, W. (2012). O języku w ogóle i o języku człowieka (tłum. A. Lipszyc). W: W. Benjamin, Konstelacje. Wybór tekstów (s. 1–18). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bieszczad, B. (2001). O przygodności (w) wychowani(u). W: A. Gaweł, A. Bieszczad (red.), Kategorie pojęciowe edukacji w przestrzeni interdyscyplinarnych interpretacji (s. 15–32), Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Cassirer, E. (1971). Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury (tłum. A. Staniewska). Warszawa: Czytelnik.
Eco, U. (1996a). Partyzantka semiologiczna (tłum. J. Ugniewska). W: U. Eco, Semiologia życia codziennego (s. 157–167). Warszawa: Czytelnik.
Eco, U. (1996b). Przejrzystość utracona (tłum. P. Salwa). W: U. Eco, Semiologia życia codziennego (s. 174–198). Warszawa: Czytelnik.
Englert, J., (2019), Zapiski na marginesie sztuki. Wykład inauguracyjny, APS, https://www.youtube.com/watch?v=wnmKnfq2U_8&feature=youtu.be.
Gadamer, H.-G. (1979). Człowiek i język (tłum. K. Michalski). W: H.-G. Gadamer, Rozum, słowo, dzieje (s. 47–56). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Gara, J. (2017). Dialogiczny logos intersubiektywnego doświadczenia tego, co Pomiędzy. W: D. Jankowska (red.), Pedagogika dialogu. Emancypacyjny potencjał dialogu (s. 42–58). Warszawa: Akademia Pedagogiki Specjalnej. Gara, J. (2018a). (Dia)logika doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego. Studia z Teorii Wychowania, 2, 23–40.
Gara, J. (2018b). Fenomen samoobiektywizacji jako egzystencjalne konstytuowanie nieujmowalnego w ujmowalnym. W: H. Markiewicz, P. Boryszewski (red.), Między wyzwaniami a wartościami. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Andrzejowi Potockiemu (s. 79–99). Warszawa: Akademia Pedagogiki Specjalnej.
Gara, J. (2019). Odyseja myśli poszukującej „życia utkanego z refleksyjności nad marzeniami”. Przegląd Pedagogiczny, 1, 251–259. https://doi.org/10.34767/ pp.2019.01.17.
Koselleck, R. (2012). O antropologicznej i semantycznej strukturze edukacji (tłum. W. Kunicki). W: R. Koselleck, Semantyka historyczna (s. 411–464). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Legowicz, J. (1986). Historia filozofii starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Lévinas, E. (2002). Całość i nieskończoność. Esej o zewnętrzności (tłum. M. Kowalska), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Lévinas, E. (2008). Odkrywając egzystencję z Husserlem i Heideggerem (tłum. E. Sowa). Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Marquard, O. (1994). Apologia przypadkowości (tłum. K. Krzemieniowa). Warszawa: Oficyna Naukowa.
Ortega y Gasset, J. (2004). Ewolucja teorii dedukcyjnej. Pojęcie zasady u Leibniza (tłum. E. Burska). Gdańsk: Wydawnictwo słowo/obraz, terytoria.
Piasecka, M. (2018). O uniwersalizmie (nie)dokończenia. Edukacyjne (nie)miejsca i (nie)ślady. Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie.
Ricoeur, P. (1975). „Symbol daje do myślenia” (tłum. S. Cichowicz). W: P. Ricoeur, Egzystencja i hermeneutyka (s. 7–24). Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Ricoeur, P. (1989). Język jako dyskurs. W: P. Ricoeur, Język, tekst, interpretacja (tłum. P. Graff, K. Rosner) (s. 65–95). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Wulf, C. (2016). Antropologia. Historia – kultura – filozofia (tłum. P. Domański). Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Mam świadomość, że czasopismo jest wydawane na licencji Creative Commons - Uznanie autorstwa (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode).
Przesyłając artykuł wyrażam zgodę na jego udostępnienie na tej licencji.