Abstrakt
W artykule przedstawiono metodę badania procesu uczenia się, rozumianego jako ciągła zmiana psychicznych własności umysłu ucznia. Z uwagi na małe możliwości prowadzenia ciągłej obserwacji w warunkach klasy szkolnej wiele ważnych zjawisk związanych z uczeniem się pozostaje niezbadanych. Jak wykazano na przykładzie prostej diagnozy, zachowanie ciągłości obserwacji jest możliwe przy wykorzystaniu komputerów. Gdy treści kształcenia są podawane jako interaktywny hipertekstowy zasób i działania studentów związane z korzystaniem z tego zasobu są rejestrowane, badacz może uzyskać ciągły ogląd procesu przyswajania treści. Proponowana technika wymaga: 1) treści kształcenia, przygotowanych jako hierarchicznie ustrukturyzowany zasób (w postaci dokumentów HTML, podobnie jak strona WWW); 2) sali wyposażonej w komputery (po jednym dla ucznia), w której prowadzona jest lekcja (można także wykorzystać zasób jako część procesu indywidualnego samokształcenia); 3) serwera, dostarczającego treść zasobu uczniom i dokładnie rejestrującego, który uczeń korzystał z której części zasobu w jakim czasie (w omawianym przykładzie użyto serwera HTTP Apache). Po zarejestrowaniu danych można przeprowadzać rozmaite analizy działań uczniów na lekcji. Przykładowe wyniki zostały zaprezentowane w postaci grafów obrazujących aktywność uczniów
Bibliografia
Babbie, E. (2008). Podstawy badań społecznych. W. Betkiewicz i in. (tłum.). Warszawa.
Brzeziński, J. (2007). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa.
Gagne, R.M., Briggs, L.J., Wager, W.W. (1992). Zasady projektowania dydaktycznego. K. Kruszewski (tłum.). Warszawa.
Hurlock, E.B. (1985). Rozwój dziecka. B. Hornowski, K. Lewandowska, B. Rosemann (tłum.). Warszawa.
Stachura, A. (2003). Wirtualny podręcznik – własności i sposób wykorzystania. W: K. Denek, F. Bereźnicki, J. Świrko-Pilipczuk (red.). Proces kształcenia i jego uwarunkowania. Szczecin.
Stachura, A. (2005). Diagnozowanie procesu uczenia się w kształceniu wspomaganym komputerowo. W: K. Wenta, E. Perzycka (red.). Diagnoza pedagogiczno-psychologiczna wobec zagrożeń transformacyjnych. Szczecin.
Zimny, Z.M. (2000). Metodologia badań społecznych. Częstochowa.
Zimny, T.M., Stachura, A. (1997). Podręcznik do zindywidualizowanego kształcenia matematycznego. Propozycja sposobu realizacji i stosowania. W: T.M. Zimny (red.). Oświata na wirażu. Częstochowa – Poznań.