Abstract
The issue of luck in education is entangled in the strands of contradictions that can not be solved by linearity. Applications of chaos theory in a discussion on education as a path to happiness reveal some aspects of using qualitative analyzes. Therefore, aiming to overcome neopositivism and linearity in the testing procedures need to be continued and extended in the educational research related to the theory of chaos.
References
Arystoteles. Etyka nikomachejska, I, 1. W: W. Tatarkiewicz (1962). O szczęściu. Wydanie szóste, przejrzane i poprawione. Warszawa: PWN.
Ball, P. (2007). Masa krytyczna. Jak jedno z drugiego wynika. (W. Turopolski, tłum.). Kraków: Wydawnictwo Insignis.
Bigaj, T. (1996). Przypadek. W: W. Krajewski, R. Banajski (red.), Słownik pojęć filozoficznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Gnitecki, J. (1997). Ontologiczno-epistemologiczne wyzwania współczesnej pedagogiki. W: T. Kukułowicz, M. Nowak (red.), Pedagogika ogólna. Problemy aksjologiczne. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gnitecki, J. (2006). Wstęp do ogólnej metodologii badań w naukach pedagogicznych. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Halpern, P. (2004). Na tropach przeznaczenia. Z dziejów przewidywania przyszłości. (P. Amsterdamski, tłum.). Warszawa: Wydawnictwo CiS.
Kleszczykowa, K. (2006). Dobrodziejstwo chaosu znaków językowych. W: K. Bakuła, D. Heck (red.), Efekt motyla. Humaniści wobec teorii chaosu. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Lauwerys, J.A., Cowen, R. (1987). Teoretyczny aspekt problemu. W: Bliskie i dalekie cele wychowania. Warszawa: PWN.
Markowski, A., Pawelec, R. (2001). Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych. Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
Mesjasz, C. (2007). Fizyka a nauki społeczne – kilka problemów do wyjaśnienia. Interdyscyplinarne Seminarium „Matematyka i fizyka w socjologii”, Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, 13 grudnia 2007.
Rozmowa z Davidem Deutschem. W: P.C. Davies, J.R. Brown (1996). Duch w atomie. (P. Amsterdamski, tłum.). Warszawa: CiS.
Suchodolski, B. (1982). Przedmowa (do polskiego wydania książki). W: J.W. Botkin i in. (red.), Uczyć się bez granic. Jak zewrzeć „lukę ludzką”? Raport Klubu Rzymskiego. Warszawa: PWN.
Szkoły Gwiazd. Magazyn Sukces, nr 2/292, luty 2015.
Tatarkiewicz, W. (1962). O szczęściu. Wydanie szóste, przejrzane i poprawione. Warszawa: PWN.
Tempczyk, M. (1998). Teoria chaosu a filozofia. Warszawa: CiS.
Tokarska-Bakir, J. (2004). Mit. W: J. Wojnowski (red.), Wielka encyklopedia PWN. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
Uliński, M. (2009). Los. W: J. Hartman (red.), Słownik filozofii. Kraków: Krakowskie Wydawnictwo Naukowe.
Waszczyk, M. (2002). Wpływ teorii chaosu na niektóre tradycyjne stanowiska ontologiczne oraz na spór o redukcjonizm. Zeszyty Naukowe Politechniki Gdańskiej, 589.
Wenta, K. (1994). Przemiany w doskonaleniu pedagogicznym młodych nauczycieli akademickich. Opracowanie raportów z badań w latach 1985–1990 z komentarzami do współczesnych trendów pedagogicznych. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Wenta, K. (2003). Samouctwo informacyjne młodych nauczycieli akademickich. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Wenta, K. (2011). Teoria chaosu w dyskusji nad pedagogiką. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB.
Wenta, K. (2011a). Uczenie się przez całe życie z perspektywy pedagoga dekonstrukcjonisty. Dydaktyka Literatury i Konteksty, 31.
Witkowski, L. (2006). Ambiwalencja jako kategoria socjologii edukacji. W: J. Gnitecki, Wstęp do ogólnej metodologii badań w naukach pedagogicznych. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Wołoszyn, S. (1998). Nauki o wychowaniu w Polsce w XX wieku. Próba syntetycznego zarysu na tle powszechnym. Wydanie drugie poszerzone. Kielce: Dom Wydawniczy Strzelec.