Abstract
The widely discussed issue of professional burnout concerns the occupations that require close contacts with different people. So far, papers dealing with special educators concentrated on the group working with the mild-degree intellectually disabled youth. Specificity of work with people whose limitations require applying various methods and ways of work with no guarantee of fast success may lead to the feeling of lack of strength and willingness to work. The present article concerns the danger of burnout syndrome in the group of special educators working with profoundly intellectually disabled student who have a school duty since 1997.
References
Borzyszkowska, H. (1983). Osobowość pedagoga specjalnego. Szkoła specjalna, 1, 114.
Chrzanowska, I. (2004). Wypalenie zawodowe nauczycieli a ocenianie osiągnięć szkolnych uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim i uczniów o prawidłowym rozwoju na etapie szkoły podstawowej, Łódź.
Fengler, J. (1999). Pomaganie męczy – wypalenie w pracy zawodowej. K. Pietruszewski (tłum). Gdańsk.
Gajdzica, A. (2008). Kompetencje nauczyciela we współczesnej szkole. W: Z. Gajdzica, J. Rottermund, A. Klinik (red.). Uczeń niepełnosprawny i jego nauczyciel w przestrzeni szkoły. Kraków.
Golińska, L., Świętochowski, W. (1998). Temperamentalne i osobowościowe determinanty wypalenia zawodowego u nauczycieli. Psychologia Wychowawcza, 5.
Kahl, E. (1998). Nowy status zawodowy nauczyciela, czy rewolucja?. Nowa Szkoła, 4.
Kliś, M. Kossewska, J. (1998). Cechy osobowości nauczycieli a syndrom wypalenia zawodowego. Psychologia Wychowawcza, 2.
Kostrzewski, J. (1981). Charakterystyka upośledzonych umysłowo. W: K. Kirejczyk (red.). Upośledzenie umysłowe. Warszawa.
Kościelak, R. (1989). Psychologiczne podstawy rewalidacji upośledzonych umysłowo. Warszawa.
Krajewska, A. (1995). Rola nauczyciela we współczesnej szkole. W: G. Koć-Seniuch (red.). Nauczyciel i uczniowie w sytuacjach szkolnych. Białystok.
Krawulska-Ptaszyńska, A. (1992). Analiza czynników wypalenia zawodowego u nauczycieli szkół średnich. Przegląd Psychologiczny, XXXV, 3.
Lipkowski, O. (1977). Pedagogika specjalna. Warszawa.
Łobocki, M. (2006). Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków.
Ministerstwo Edukacji Narodowej (sierpień 2001) o kształceniu integracyjnym i specjalnym, Biblioteczka Reformy, Warszawa.
Orkisz, M. (2000). Dlaczego edukacja ?. W: M. Orkisz, M. Piszczek, A. Smyczek, J. Szwiec (red.). Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Warszawa.
Palak, Z. (2008). Pedagog specjalny w procesie edukacji, rehabilitacji i resocjalizacji. Lublin.
Prysak, D., Wrona, S. (2008). Warunki efektywnej rewalidacji osób głęboko upośledzonych umysłowo na terenie domów pomocy społecznej. W: I. Chrzanowska, B. Jachimczak (red.). Miejsce Innego we współczesnych naukach o wychowaniu – wyzwania praktyki. Łódź.
Rozporządzenie MEN z dnia 30 stycznia 1997 r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz.U. z 1997 r. Nr 14, poz. 76) oraz Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).
Sekułowicz, M. (2002). Wypalenie zawodowe nauczycieli pracujących z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie: przyczyny – symptomy – zapobieganie – przezwyciężanie. Wrocław.
Sękowska, Z. (1998). Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Warszawa.
Siek, S. (1989). Walka ze stresem. Warszawa.
Tucholska, S. (1996). Stres w zawodzie nauczyciela. Psychologia Wychowawcza, 5.
Tucholska, S. (1999). Stres zawodowy u nauczycieli: Poziom nasilenia i symptomy. Psychologia Wychowawcza, 3.
Zaorska, M. (2008). Rehabilitacja i edukacja osób z niepełnosprawnością sprzężoną w kontekście historycznym i stan aktualny. W: J. Błeszyński, D. Baczała, J. Binnebesel (red.). Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną – w ujęciu historycznym. Łódź.