Kwartety smyczkowe Rafała Augustyna w kontekście tradycji gatunku

Aleksandra Ferenc

doi:10.16926/em.2024.19.04

Published: 2024-12-301

Vol. 19 (2024)

Kwartety smyczkowe Rafała Augustyna w kontekście tradycji gatunku

Aleksandra Ferenc

Edukacja Muzyczna (Musical Education)

Section: Studies & Dissertations

https://doi.org/10.16926/em.2024.19.04

Abstract

Among the composers of string quartets who in the second half of the 20th century and at the beginning of the 21st century faced the "memory of the genre" was Rafał Augustyn. The composer's output includes as much as six quartets, the first of which was composed in 1973, during his composition studies in Wrocław, and the last one in 2015. Augustyn's quartets contain both classicist tendencies (String Quartet No. 1, Do ut des for string quartet, Dedication for string quartet and soprano) and references to tradition counterpointed with modern solutions (String Quartet No. 2). Grand jeté. Quartet No. 2 ¹⁄₂ with electronics is a collage of various idioms, quotes, instrumental sounds, and concrete sounds. The piece takes the form of a journey through the capitals of Europe. Augustyn's last quartet – Monadologia. (String Quartet No. 3) freely refers to Leibniz's concept of monads – philosophical atoms. It consists of short compositions joined together by static bridges. When creating this composition, Augustyn was inspired by Webern and Kurtág. Facing the tradition of the genre in the 21st century is an important artistic challenge for the artist. In a paper, I will be presented, on selected examples, how Rafał Augustyn reinterprets the string quartet genre.

Download files

PDF (Język Polski) PDF

Citation rules

Ferenc, A. (2024). Kwartety smyczkowe Rafała Augustyna w kontekście tradycji gatunku. Edukacja Muzyczna (Musical Education) , 19, 71–110. https://doi.org/10.16926/em.2024.19.04

Cited by / Share

Licence

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

References

II Kwartet smyczkowy z fletem ad libitum (1981), PWM, Kraków 1986.
Google Scholar

Augustyn Rafał, [komentarz do:] II Kwartet smyczkowy, [w:] Książka programowa 26. Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Warszawa 1983, s. 179.
Google Scholar

Grand jeté. Kwartet smyczkowy 2 ½ z elektroniką (1995–2005), partytura niewydana, wydruk komputerowy ze zbiorów własnych kompozytora.
Google Scholar

Balbus Stanisław, Między stylami, Kraków 1996.
Google Scholar

Chomiński Józef, Wilkowska-Chomińska Krystyna, Kwartet smyczkowy, [w:] Formy muzyczne, t. 2: Wielkie formy instrumentalne, PWM, Kraków 1987, s. 288–323.
Google Scholar

Dahlhaus Carl, New Music and the Problem of Musical Genre, [w:] idem, Schoenberg and the New Music, przeł. z języka niemieckiego D. Puffett, A. Clayton, Cambridge University Press, Cambridge 1987.
Google Scholar

Draus Agnieszka, Brzmienie i sens. Studia nad twórczością Marka Stachowskiego, Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego, Kraków 2016.
Google Scholar

Kostrzewska Hanna, Funkcje tytułu dzieła muzycznego, [w:] Dzieło muzyczne i jego funkcje (6), red. A. Nowak, Akademia Muzyczna im. F. Nowowiejskiego, Bydgoszcz 2010, s. 69–82.
Google Scholar

Gwizdalanka Danuta, Przewodnik po muzyce kameralnej, PWM, Kraków 1996, s. 259–260.
Google Scholar

Kowalska-Zając Ewa, XX-wieczny kwartet smyczkowy w twórczości kompozytorów polskich – przemiany, nurty, idee, Akademia Muzyczna im. G. i K. Bacewiczów, Łódź 2005.
Google Scholar

Tomaszewski Mieczysław, O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej. Studia i szkice, Kraków 2005.
Google Scholar

Wójtowicz Ewa, Oblicza kwartetu smyczkowego w twórczości kompozytorów krakowskich, Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego, Kraków 2021.
Google Scholar

Balbus Stanisław, Zagłada gatunków, „Teksty Drugie. Teoria literatury, krytyka, interpretacja” 1999, nr 6 (59), s. 32.
Google Scholar

Droba Krzysztof, Jubileusz w pałacu, „Ruch Muzyczny”, Warszawa 1999, nr 4, s. 14–16.
Google Scholar

Kościukiewicz Kazimierz, Adepci i luminarze, „Słowo Polskie”, 22.02.1974, nr 45 (8563), s. 4.
Google Scholar

Szahaj Andrzej, Co to jest postmodernizm, „Ethos” 1996, vol. 33–34, s. 69–70.
Google Scholar