Abstrakt
Artykuł przedstawia historię czechosłowackiego Orła, katolickiego stowarzyszenia gimnastycznego, oraz jego stosunki międzynarodowe w latach 1929–1948. Pierwsze kontakty zagraniczne Orzeł nawiązał przed I wojną światową, w czasie, gdy organizacja nie była jeszcze w pełni niezależna. Czechosłowacki Orzeł uzyskał tę niezależność po zakończeniu I wojny światowej – w czasie, gdy zaczął się dynamicznie rozwijać i nawiązywać coraz więcej kontaktów zagranicznych. Wielka ekspansja czechosłowackiego stowarzyszenia nastąpiła jednak dopiero w latach 20. XX wieku, kiedy to zostało członkiem Katolickiego Związku Gimnastycznego UIOCEP i zorganizowało dwa wielkie międzynarodowe festiwale. Szczególne znaczenie miał festiwal, który odbył się w 1929 roku, zwiększając za granicą popularność czechosłowackiego Orła i jego filozofii wychowania fizycznego. Czechosłowacki Orzeł stopniowo stawał się jednym z najważniejszych członków UIOCEP. Dzięki szerokiej bazie członkowskiej stał się faktycznie jedną z największych organizacji w związku, zajmując ważną pozycję w kierownictwie. Rozwój stowarzyszenia został zahamowany przez wybuch II wojny światowej, a następnie reżim totalitarny, który rządził w Czechosłowacji od 1948 roku. Planowany trzeci festiwal, na który czechosłowaccy aktywiści Orła ponownie zaprosili dużą liczbę uczestników z zagranicy, nigdy się nie odbył. Orła odbudowano dopiero na początku lat 90. XX wieku. Stowarzyszenie nigdy jednak nie rozwijało się już w taki sposób, jak w okresie przed
II wojną światową.