https://doi.org/10.16926/em.2020.15.14
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie twórczości gitarowej kompozytorów wchodzą- cych w skład grupy Les Six. Artykuł może stanowić przyczynek do dalszych, szczegółowych badań nad twórczością gitarową kompozytorów, dla których gitara stała się jedynie epizodem brzmienio- wym w ich twórczości. Czworo z sześciorga francuskich kompozytorów wchodzących w skład tej grupy: Georges Auric, Darius Milhaud, Francis Poulenc oraz Germaine Tailleferre znalazło w swo- jej twórczości miejsce dla odradzającej się w I połowie XX wieku literatury gitarowej. Ich zainte- resowanie tym instrumentem było rezultatem działalności wielkich mistrzów tamtych czasów – Andrésa Segovii i Idy Presti. Wynikło ono także z ich specyficznego podejścia do tworzenia – m.in. chęci przeciwstawienia się dotychczasowej estetyce czy woli pisania muzyki prostej i żartobliwej, w której to sytuacji gitara okazała się znakomitym nośnikiem. W artykule została przedstawiona analiza wybranych kompozycji oraz geneza ich powstania. Analizie poddano rolę gitary w muzyce francuskiej na przestrzeni epok oraz idee programowe grupy zwanej Les Six.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
English
Język Polski
Українська
