Abstrakt
Nazwisko Pierre’a de Coubertina jest kojarzone z nowożytnymi Igrzyskami Olimpijskimi, których był założycielem. O jego talencie malarskim wie niewielu. Odziedziczywszy po przodkach talent artystyczny, miał pragnienie połączyć sztukę i kulturę z ruchem olimpijskim. Jako syn malarza interesował się sztuką, co tłumaczy jego koncepcję wprowadzenia konkursów sztuki do Igrzysk Olimpijskich. Wychowany na wzorach kultury antycznej wierzył, że sport i sztuka miały wspólną genezę. Wielokrotnie podkreślał duże znaczenie sztuki dla rozwoju antycznego sportu greckiego. Dlatego sztuka miała wzbogacać duchowo i estetycznie zawody sportowe najwyższej rangi, czyli igrzyska olimpijskie. Dążąc do realizacji swoich szczytnych idei zacieśniania związków literatury i sztuki ze sportem, baron Pierre de Coubertin doprowadził do zorganizowania w 1906 r. w Paryżu konferencji, podczas której powzięto decyzję o włączeniu sportu w nurt życia intelektualnego oraz artystycznego i uczynieniu zeń inspiracji twórczej dla artystów, pisarzy i architektów.
W latach 1912–1948 artyści, tak jak sportowcy, mogli konkurować w następujących kategoriach: malarstwo, rzeźba, architektura, muzyka i literatura. Tak jak atleci pierwsze trzy miejsca były nagradzane olimpijskimi medalami. Złoci medaliści konkursów sztuki po dziś dzień widnieją w spisach olimpijskich zwycięzców.