Metody poprawy aktywności fizycznej dzieci w szkołach podstawowych

Abstrakt

W artykule omówiono problemy dotyczące poprawy motywacji aktywności dzieci uczęszczających do szkół podstawowych. Dzięki odpowiedniej ilości aktywności fizycznej, dzieci ze wszystkich grup wiekowych mogą osiągnąć optymalny poziom zdrowia i rozwoju fizycznego, nabędą też odpowiednie umiejętności ruchowe. Ważnym problemem naszych czasów jest poprawa stanu zdrowia dzieci. Wyniki przedstawionych w artykule badań świadczą o stosunkowo niskim poziomie zdrowia dzieci w wieku szkolnym, co wiąże się z obniżonym poziomem ich aktywności fizycznej. Badania dowodzą, że u dzieci w wieku 6 i 7 lat liczba godzin, w trakcie których dzieci podejmują aktywność fizyczną na średnim i wysokim poziomie, wykazuje tendencję spadkową. Grupa wiekowa sześciolatków spędza średnio 2 godziny 10 minut (9,1%) na poziomie średnim, 40 minut (2,6%) na poziomie wysokim, a w przypadku siedmiolatków – 1 godzinę 7 minut (7,35%) na poziomie średnim i 20 min. (1,05%) na poziomie wysokim. Największą ilość czasu spędza się na poziomie podstawowym (44,5% w wieku lat 6,i 39,4% w wieku lat 7). W przypadku sześciolatków 88,3% czasu przypada na poziomy podstawowy i niski, natomiast w przypadku siedmiolatków – 91,6%; 11,7% i 8,4% czasu przypisuje się odpowiednio poziomom średnim i wysokim, co wskazuje na siedzący styl życia. Rozwiązanie problemu zachowania zdrowia i zapewnienia harmonijnego rozwoju osobowości w placówkach szkolnych ma ogromne znaczenie. W tym względzie kultura fizyczna, jako podstawa zapewnienia i wzmocnienia zdrowia dzieci, stoi w obliczu wyzwań, które wymagają rozwoju i utworzenia takiego systemu wychowania fizycznego w szkolnictwie podstawowym, który za-pewni poprawę wszystkich elementów składowych zdrowia – umysłowego, społecznego i fizycznego. Jednym z warunków skuteczności w systemie organizacji ćwiczeń sportowych i rekreacyjnych jest wprowadzenie urozmaiconych form pracy, uwzględniających zainteresowania i motywacje dzieci.