Abstrakt
Tło. Sztuki walki, lub szerzej fighting arts, są interesujące z punktu widzenia ich instytucjonalizacji, rozwoju organizacyjnego, globalizacji i glokalizacji, a także jako wehikuły dialogu kulturowego.
Problem. Autorzy podjęli próbę opisania i wyjaśnienia funkcjonowania organizacji sztuk walki w aspekcie jej udziału w dialogu kulturowym. Przykładem jest EMAC – Europejska Komisja Sztuk Walki.
Metoda. Wykorzystano jakościową metodę badania pojedynczego studium przypadku, zarówno opisową, interpretacyjną, jak i ewaluacyjną. Drugą stosowaną metodą jakościową jest antropologia wizualna.
Wyniki. Dialog kulturowy i dyfuzję treści symbolicznych ilustruje fakt przyznawania najwyższych odznaczeń honorowych osobom z różnych krajów, ale głównie krajów zachodnich – za zasługi dla azjatyckich sztuk walki. W przypadku EMAC i SIP (Stowarzyszenie Idokan Polska) symboliczne treści na dekoracjach są albo uniwersalne (feniks, idea szlachecka), albo chrześcijańsko-polskie (św. Jerzy, husarz na koniu). Dlatego nagradzani ludzie nie tylko są ambasadorami sztuk walki, lecz – wraz z instytucjami przyznającymi odznaczenia (takie jak EMAC) – pełnią też istotną rolęw dialogu kulturowym.
Wnioski. Dzięki obecności odpowiedniej ikonografii i symboliki na przyznawanych medalach honorowych następuje przenikanie symbolicznych treści – ich rozpowszechnianie, internalizacja i inkulturacja. Niezależnie od religii czy wyznania osób uczestniczących w działalności organizacji, z jednej strony akceptowany jest rycerski etos Europy, z drugiej – tradycje azjatyckich sztuk walki.