Egzystencjalna kategoria spotkania w procesie samorealizacji i samowychowania. Porównanie stanowisk Ottona F. Bollnowa oraz Józefa Tischnera

Abstrakt

Autor artykułu analizuje zastosowanie egzystencjalnej kategorii spotkania w procesie samore-alizacji i samowychowania, odwołując się do koncepcji Ottona Friedricha Bollnowa i Józefa Tisch-nera. Autor eksploruje problematykę, jak kategoria spotkania jako „zderzenie inności” między „Ja” i „Ty” wpływa na pedagogiczne relacje i procesy wychowawcze. Podkreśla, że egzystencjalne i spo-łeczne aspekty wychowania wzajemnie się przenikają, tworząc dynamiczną strukturę relacyjną.
Podstawą rozważań jest analiza myśli Bollnowa, który rozumiał spotkanie jako proces konfron-tacji z „Innym”, prowadzący do indywidualnego rozwoju i przekształcenia własnego rozumienia siebie oraz świata. W artykule uwzględniono jego wpływ na rozwój pedagogiki hermeneutycznej i antropologicznej, szczególnie w kontekście rozwoju osobistego oraz kryzysów życiowych jako okazji do transformacji. Podobnie Tischner, opierając się na filozofii dialogu i myśli Emmanuela Levinasa, wskazuje na etyczną fundamentalność relacji spotkania, w której relacja z „Innym” staje się kluczowym aspektem pedagogicznym.
Autor artykułu podkreśla znaczenie spotkania w relacjach wychowawca–wychowanek, traktu-jąc je jako źródło zmian w sposobie bycia i rozumienia świata; wskazuje na potencjał zastosowania tej kategorii w wychowaniu jako „osobowościowych narzędzi” służących tworzeniu autentycznych relacji i odbudowaniu aksjologicznego wymiaru kształcenia. Wnioski artykułu sugerują, że spotka-nie, kładąc nacisk na relacyjność i osobowy wymiar edukacji, może stanowić podbudowę pod od-nowę współczesnej pedagogiki.