Wytyczne dla Autorów odnośnie do przygotowania tekstu
WYTYCZNE DLA AUTORÓW
Artykuł powinien mieć następującą strukturę:
Imię i nazwisko Autora(ów)
Tytuł/stopień naukowy
Afiliacja
Adres email
ORCID
Tytuł w języku polskim
Tytuł w języku angielskim
Streszczenie i słowa kluczowe w j. polskim (maksymalnie 4)
Streszczenie i słowa kluczowe w j. angielskim
Wprowadzenie (Wstęp) •
Kolejne części tekstu wyróżnione podtytułami
Podsumowanie (Zakończenie)
Zasady ogólne przygotowania tekstu:
Objętość do 40 000 znaków (ze spacjami) z bibliografią, czcionka: Times New Roman, 12 pkt. Tytuł/podtytuły - 12 pkt. – czcionka pogrubiona i wyrównana do lewej strony. Marginesy: po 2,5 cm na górze, na dole oraz po lewej i prawej stronie kartki (domyślne ustawienia programu Microsoft Office Word). Tekst wyjustowany - interlinia: 1,5.
Tabele i wykresy powinny mieć tytuł nad oraz informację o źródle pod
Cytaty umieszczamy w cudzysłowie:
np.: „Badania jakościowe i ilościowe w pedagogice stanowią ….” (Rubacha, 2014, s. 25).
Czasopismo przyjęło styl sporządzania przypisów i bibliografii APA (http://www.apastyle.org)
Odwołania do źródeł umieszczamy w zdaniu. Powinny zawierać:
- w przypadku cytowania – nazwisko autora, rok wydania, nr strony, np. (Rubacha, 2014, s. 25).
- w przypadku gdy w narracji podajemy imię i nazwisko autora(ów), w nawiasie piszemy tyko rok wydania, ewentualnie z numerem strony:
Zdaniem Krzysztofa Rubachy (2014)…
Zdaniem Krzysztofa Rubachy (2014, s. 25)…
Według wielu autorów (Rubacha, 2014, Okoń, 2002; Zaczyński, 1995)…
- W przypadku przywoływania więcej niż jednej pracy tego samego autora opublikowanej w tym samym roku należy dodać kolejne litery alfabetu (np. 2024a, 2024b).
Bibliografia w stylu APA
Bibliografia musi być zgodna ze źródłami wykorzystanymi w pracy, nie może zawierać adresów bibliograficznych prac niewykorzystanych. Powinna być uporządkowana alfabetycznie (wg nazwisk autorów).
Zapis różnych źródeł:
- Praca zwarta (monografia) – nazwisko, inicjał imienia autora (redaktora), rok wydania, tytuł kursywą, miejsce wydania, wydawca, np.: Wójcik, A., Kowalczyk, B., Kamińska, C. (2019). Bibliografia a style cytowań. Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.
- Artykuł w pracy zbiorowej – nazwisko autora, rok wydania, tytuł artykułu, zakres stron w nawiasie, W:, inicjał imienia i nazwisko autora (redaktora) książki, tytuł książki kursywą, zakres stron cytowanego rozdziału, miejsce wydania, wydawca, np.: Beksiński, S. T. (2024). Pedagogika opiekuńcza na rozdrożu(127-148). W: R. Bida, K. Zieliński (red.). Jak dziś sprawować opiekę nad potrzebującymi. Warszawa: PWN.
- Artykuł w czasopiśmie – nazwisko i inicjał imienia, rok publikacji, tytuł artykułu, tytuł czasopisma kursywą, nr(t.), zakres stron, np.: Iksińska, J. (2022). Z badań nad historią wychowania w Wielkopolsce. Biuletyn Historii Wychowania, 4, 38–39.
- Praca niepublikowana – nazwisko autora, rok, tytuł, określenie rodzaju pracy, nazwa instytucji, w której sporządzono dokument lub w której jest przechowywany, np.: Bekiesz, B. (2016). Polaryzacja poglądów politycznych na rolę edukacji w świecie postmodernistycznym. Praca magisterska. Uniwersytet Warszawski.
4. Źródło internetowe: nazwisko autora(ów) (jeśli jest), inicjał imienia, (rok), tytuł artykułu (tekstu), adres strony www, zakres stron, (dostęp:…)
np.: ▪ Olejnik, Sz. (2016). Wypalenie zawodowe u nauczycieli. http://www.publikacje.edu.pl/publikacje.php?nr=12427, 1-10 (dostęp: 5.06.2020).
Uwaga: źródła zapisane w pracy czcionką inną niż łacińska powinny zostać poddane transliteracji. Obok zapisu źródła w języku oryginalnym podajemy je w transliteracji,
np.: Выготский, Л.С., (1996). Игра и ее роль в психическом развитии ребенка. Вопросы психологии, No 6, 62–76 / Vygotskij, L.S. (1996). Igra i ee rol' v psihicheskom razvitii rebenka. Voprosy psihologii, nr 6, 62–76.
Uwaga: Prosimy o sprawdzenie, czy przywołane w artykule publikacje mają numer DOI (digital object identifier – cyfrowy identyfikator dokumentu). Jeśli tak, podajemy go w bibliografii na końcu po średniku:
Pacuła, D. (2014). Dialogowość relacji – relacyjność dialogu. Przegląd Humanistyczny , nr 2, 39-56; doi: 012.75.9.3276.