Poziom dynamicznej stabilności postawy uczniów Gimnazjum Sportowego w Nitrze

Abstrakt

W pracy odwołujemy się do poziomu dynamicznej stabilności postawy (DPS) u uczniów Gimnazjum Sportowego w Nitrze. Zespół badawczy składał się ze sportowców z gimnazjum sportowego w Nitrze (dziewczęta n = 21, wzrost M = 166,37, SD = 5,36; chłopcy n = 19, wzrost M = 179,05, SD = 7,57). Dynamiczną stabilność postawy mierzono za pomocą testu równowagi Star Excursion Balance Test (SEBT) przeprowadzanego w ośmiu kierunkach. Poziom dynamicznej stabilności postawy (DPS) scharakteryzowano za pomocą statystyk opisowych. Boczność między prawą i lewą stopą stojącą oceniano za pomocą testu t i „d” Cohena. Istotność statystyczną różnic oszacowano na poziomie istotności 5%. Wyniki nie wykazały różnic w lateralności dynamicznej stabilności postawy (DPS) i złożonej stabilności postawy (CPS) u chłopców i dziewcząt pomiędzy stopą dominującą (DLS) i niedominującą (NLS) pod względem wartości średnich, maksymalnych, a nawet względnych (p = n.s). Największe zakresy ruchu pod względem wartości średnich zaobserwowano u chłopców i dziewcząt w obu stojących nogach w kierunku grzbietowym, tylno-przyśrodkowym, tylnym, tylno-bocznym, bocznym w kierunku przyśrodkowym i przednio-przyśrodkowym. Artykuł stanowi część zadania badawczego VEGA 1/0460/23 Zdrowie postawy ciała u dzieci i młodzieży oraz możliwości wpływania na nie.