Abstrakt
W artykule ukazane zostały wybrane przykłady średniowiecznej sztuki fortyfikacji z perspektywy General Theory of Fighting Arts orazwiedzy o architekturze obronnej i historii. Autor postawił dwa pytania problemowe: 1) Jakie zachodzą powiązania pomiędzy General Theory of Fighting Arts a wiedzą o architekturze obronnej? 2) Jak dziś traktowane jest to kulturowe dziedzictwo? Zamki obronne, zarówno jako przejaw kultury rycerskiej, jak i z punktu widzenia General Theory of Fighting Arts oraz szeroko rozumianej antropologii sztuk walki, stanowią interesujący temat badań hoplologicznych. Rozważania zawarte w niniejszym artykule opracowano w oparciu o kilka kategorii źródeł i literaturę przedmiotu. W tekściestwierdzone zostało, że stan wiedzy o wojnie (sztuka wojny), w tym o obronie własnych i zdobywaniu wrogich fortyfikacji, skutkował łączeniem ze sobą nauczania techniki i inżynierii, taktyki walki i architektury obronnej. W historii są zauważalne takie powiązania. Natomiast obecnie, podobnie jak to ma miejsce w przypadku tradycyjnych sztuk walki, grody i zamki stanowią narodowe oraz kulturowe dziedzictwo ludzkości. Jako element architektury krajobrazu i interesującej przestrzeni antropogenicznej są one obecnie wykorzystywane zwłaszcza w turystyce, muzealnictwie lub też – niekiedy – w hotelarstwie.