Ogólna sprawność fizyczna żołnierzy jako główny element zwiększenia wyszkolenia wojskowo-specjalnego

Abstrakt

Wraz z początkiem rosyjskiej agresji na Ukrainę Siły Zbrojne Ukrainy potrzebują znaczących re- form i usprawnień zarówno w zakresie uzbrojenia technicznego, jak i reorganizacji struktury administracyjnej zgodnie z wymogami profesjonalizacji i przejścia Sił Zbrojnych na dobrowolną służbę. Szkolenie jakiegokolwiek żołnierza nie może być kompletne, jeśli jest ograniczone jedynie wiedzą na temat posługiwania się sprzętem wojskowym i bronią, oraz umiejętnością posługiwania się nimi. Nieodłącznym warunkiem pomyślnej realizacji zadań zawodowych jest zdolność każdego żołnierza do pełnego wykorzystania mocy sprzętu wojskowego w możliwie najkrótszym czasie. Pilną kwestią jest doskonalenie programów treningu fizycznego wojskowych, które w przyszłości zapewnią jakość zadań zgodną z przeznaczeniem i wykonaniem zadań. Cel pracy obejmował analizę i poprawę poziomu dynamiki ogólnej sprawności fizycznej żołnierzy z uwzględnieniem celowego wykonywania zadań. Badania wykazały, że na wszystkich etapach eksperymentu poziom ogólnej sprawności fizycznej żołnierzy kontraktowych jest gorszy niż młodych kadetów cywilnych (t = 2, 25–2,66; р < 0,05). Stwierdzono, że w obu grupach dynamika wskaźników ogólnej sprawności fizycznej jest dodatnia, nie ma natomiast istotnej różnicy, co wskazuje na brak skuteczności dotychczasowego programu rozwoju sprawności fizycznej, niezależnie od kategorii podchorążych, aktualnego programu sprawności fizycznej, kategorii kadetów.