Bariery w podejmowaniu aktywności turystycznej przez osoby niepełnosprawne

Abstrakt

Celem niniejszego opracowania jest ukazanie barier w podejmowaniu aktywności turystycznej i rekreacyjnej przez osoby z niepełnosprawnością. Metody. Przeprowadzono badania diagnostyczne (sondażowe) za pomocą kwestionariusza ankiety na osobach z różnym stopniem i rodzajem niepełnosprawności (n = 100, 40 mężczyzn, 60 kobiet). Respondenci zostali poproszeni o wskazanie barier, które – ich zdaniem – osobom z dysfunkcjami najbardziej ograniczają udział w ruchu turystycznym. Wyniki. Respondenci wskazali, iż największą barierę stanowią kwestie finansowe (bariera ekonomiczna). Wynika to z faktu, iż niepełnosprawni mają często gorszą pozycję na rynku pracy, zarabiają mniej, a z drugiej strony dostosowane do ich potrzeb produkty i usługi turystyczne są zazwyczaj droższe. Wiąże się to poniekąd z kolejną barierą – organizacyjną, na którą również respondenci zwrócili uwagę. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonego badania można stwierdzić, iż udział osób niepełnosprawnych w turystyce jest ograniczony i wynika to z barier zewnętrznych (finansowych, architektonicznych), ale również barier wewnętrznych (psychologicznych, społecznych).