Wychowanie fizyczne uczniów szkół ogólnokształcących na Ukrainie (wybrane aspekty)

Abstrakt

Streszczenie

W procesie organizacji wychowania fizycznego w szkołach Ukrainy w latach 90. XX w. i początku XXI wieku występowało wiele różnych problemów: niedocenianie przez kierownictwo poszczególnych szkół wagi wychowania fizycznego w procesie dydaktyczno-wychowawczym; niedostateczne uwzględnianie zainteresowań uczniów wybranymi formami ćwiczeń; brak indywidualizowania pracy z uczniem, które by uwzględniało jego realny poziom sprawności ruchowej oraz gotowości do wykonania poszczególnych ćwiczeń; niski poziom inwestowania przez władze oświatowe i samorządowe w rozbudowę infrastruktury sportowej, tj. tworzenie boisk sportowych, basenów oraz zaopatrzenie szkół w sprzęt sportowy; brak koordynacji we współpracy szkół z rodzicami uczniów, z instytucjami państwowymi i samorządowymi w zakresie popularyzacji wychowania fizycznego i zdrowego stylu życia. Sytuacja zdrowotna dzieci i młodzieży na Ukrainie na początku XXI wieku była niezadowalająca. Analiza literatury pedagogicznej i specjalistycznej, dotyczącej działań naprawczych w systemie edukacji przedszkolnej i szkolnej w zakresie wychowania fizycznego na Ukrainie, pokazuje, iż najczęściej głównym kierunkiem zmian jest doskonalenie metod i form prowadzenia lekcji wychowania fizycznego oraz działań w zakresie popularyzacji rekreacji sportowej w czasie wolnym od zajęć oraz dostosowanie tych rozwiązań do współczesnych wymagań programów nauczania tego przedmiotu w szkole.