Działania specjalne w polityce bezpieczeństwa II Rzeczypospolitej

Abstrakt

W artykule przedstawiono wpływ działań specjalnych na politykę bezpieczeństwa II Rzeczypospolitej.
Szczególną uwagę poświęcono wydarzeniom mającym związek z działaniami specjalnymi
w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1919–1920, trzem powstaniom śląskim, a także działaniom
specjalnym prowadzonym przez Polskę w latach 1922–1939. Ten szczególny rodzaj działań
bojowych stanowił skuteczną, a niekiedy także podstawową formę walki, jak np. podczas
trzeciego powstania śląskiego, czy też pełnił rolę wsparcia w trakcie wojny z Rosją Sowiecką.
Zdarzały się również sytuacje, w których działania te nie przynosiły zamierzonych celów. Należy
jednak pamiętać, iż sprawnie funkcjonujące formacje specjalne potrzebują – tak jak i inne rodzaje
wojsk – czasu na szkolenie i właściwe poznanie rzemiosła. Polskim jednostkom przeznaczonym
do prowadzenia działań dywersyjno-sabotażowych, wywiadowczych, czy też, ogólnie rzecz ujmując,
działań specjalnych tego czasu w okresie międzywojennym nie dano.