Separatystyczne poglądy Józefa Kożdonia w kontekście rywalizacji polsko-czechosłowackiej o Śląsk Cieszyński w latach 1918‒1920 w relacjach prasowych tygodnika „Ślązak”
Słowa kluczowe:
Józef Kożdoń, ruch ślązakowski, Śląsk Cieszyński, „Ślązak”Abstrakt
Po przegranej przez Austro-Węgry I wojnie światowej od jesieni 1918 r. rozpoczął się proces
odbudowy niepodległości państw tworzących dawne cesarstwo. Ustalanie granic Polski i Czechosłowacji
stało się przyczyną konfliktu między tymi państwami. Włączył się w niego Józef Kożdoń,
Ślązak i lider Śląskiej Partii Ludowej. Głosząc separatystyczne hasła „Śląsk dla Ślązaków”, postulował
utworzenie wolnego państwa na terenie spornych ziem Śląska Cieszyńskiego i zarazem
głosił niepodzielność tego terytorium. Był niechętnie nastawiony do współpracy ze stroną polską.
Wydarzenia związane z rywalizacją polsko-czechosłowacką o uprzemysłowiony i ważny strategicznie
region spowodowały, że w końcowej fazie sporu Józef Kożdoń opowiedział się po stronie
Czechosłowacji. Uważał, że takie rozwiązanie gwarantuje większe korzyści dla Ślązaków i zwolenników
swoich idei. Rozczarowany decyzją o rezygnacji z plebiscytu, który miał zdecydować
o przyszłości Śląska Cieszyńskiego, a następnie w obliczu ustaleń o podziale regionu podjętej przez
międzynarodowy arbitraż 28 lipca 1920 r. w Spa powoli dystansował się od wielkiej polityki. Autor
publikacji ukazuje działalność Józefa Kożdonia w świetle wydarzeń dotyczących międzynarodowej
rywalizacji o Śląsk Cieszyński przez pryzmat publikacji zamieszczonych na łamach organu
prasowego Śląskiej Partii Ludowej – „Ślązaka”.
