Abstrakt
Celem pracy było zbadanie wpływu aktywności fizycznej na zmniejszenie stresu wśród osób starszych, które regularnie uczestniczą w zajęciach ćwiczeń ruchowych, oraz wykazanie pozytywnych efektów tych ćwiczeń. Grupa badawcza składała się z 202 osób starszych w przedziale wiekowym od 64 do 78 lat. W grupie tej 102 osoby starsze regularnie ćwiczyły w ramach programu Studiów Ruchu organizowanych przez Uniwersytet Trzeciego Wieku VUT w Brnie. Pozostała grupa 100 osób nie uczestniczyła w programie i nie ćwiczyła regularnie. Poziom stresu był mierzony za pomocą Testu Stresu (Selye, 1993 Křivohlavý, 2001); szukaliśmy różnic w poziomie stresu między osobami starszymi regularnie ćwiczącymi i osobami starszymi niećwiczącymi. Zróżnicowania te były porównywane z wiekiem, z czasem spędzonym na emeryturze oraz z poszczególnymi problemami fizjologicznymi, które są związane ze stresem. Do oceny statystycznej wyników używaliśmy współczynnika korelacji Pearsona oraz rzeczowej oceny. Wyniki wskazują, że osoby starsze, które regularnie uczestniczą w studiach ruchu, są mniej zestresowane niż seniorzy niećwiczący. Wykazują one niższy współczynnik w strefie umiarkowanej stresu, średnio 4,5 punktu. Mężczyźni mają nieco wyższy poziom stresu (5 punktów) niż kobiety (4 punkty). Wyniki niećwiczących seniorów mieszczą się w strefie środkowej stresu, średnio 8,1 punktu. Mężczyźni ponownie wykazują wyższy poziom stresu (8,3 punktu) niż kobiety (7,9 punktu). Stwierdziliśmy, że czas spędzony na emeryturze nie wpływa znacząco na poziom stresu u osób starszych (poziom istotności 0,05). Wyniki wykazały, że głównym czynnikiem stresogennym u osób w wieku starszym były przede wszystkim problemy fizjologiczne. To one określają poziom jakości życia, często powodując przewlekłą chorobę, zwłaszcza zaburzenia w aparacie ruchowym. Czas statycznie spędzony na emeryturze nie wpływa istotnie na poziom stresu u osób starszych. Nieaktywne ruchowo osoby w starszym wieku, które zgłaszały wyższy poziom stresu, w większości skarżyły się na problemy z układem krążenia, problemy z apetytem czy na problemy urologiczne. Badania wykazały, że osoby w starszym wieku, które regularnie biorą udział w aktywności ruchowej, są mniej zestresowane niż osoby starsze nieaktywne ruchowo.
