Wychowawca zorganizowanego wypoczynku dzieci i młodzieży – pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistością

Abstrakt

Bezpieczne i rozwijające uczestników kolonie letnie w dużej mierze zależą od kompetencji wychowawców, którzy odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu wzorów zachowań w czasie wolnym. Powinni oni więc mieć odpowiednią wiedzę, doświadczenie i umiejętności. Dlatego za cel badań przyjęto rozpoznanie motywów skłaniających do podjęcia tej pracy, a także opinii wychowawców zorganizowanego wypoczynku na temat tego zawodu oraz warunków ich pracy. W badaniu ankietowym wzięło udział 175 wychowawców wypoczynku. Większość ankietowanych (86%) to kobiety; 34% stanowili czynni nauczyciele, a 23% to instruktorzy harcerscy. Wyniki opracowano z wykorzystaniem statystyki opisowej oraz testu niezależności chi-kwadrat Pearsona. Najważniejszy motyw skłaniający do wykonywania zawodu wychowawcy kolonijnego (88% wskazań) to możliwość pracy z dziećmi i młodzieżą. Wybierając miejsce pracy, badani kierują się wysokością zarobków (42%), jednak większość respondentów (70%) nie jest zadowolona z otrzymywanego wynagrodzenia; 91% badanych ukończyło kurs wychowawców wypoczynku, a 66% uważa, że kurs niewystarczająco przygotowuje do pracy w tym zawodzie. Na podstawie uzyskanych danych można stwierdzić, że kurs na wychowawcę wypoczynku nie przygotowuje w pełni do pracy na kolonii. Należałoby rozważyć wprowadzenie obowiązkowych praktyk przed podjęciem pracy w pełnym zakresie obowiązków. Praca wychowawcy wypoczynku jest odpowiedzialną profesją, która nie jest wynagradzana adekwatnie do pełnionych obowiązków i odpowiedzialności.