Abstrakt
Zespół Downa (DS) należy do najczęstszych zaburzeń rozwojowych o podłożu genetycznym, których przyczyną jest trisomia 21 pary chromosomów. Częstość występowania zespołu Downa w populacji generalnej szacuje się na 1 na 732 niemowlęta. Odsetek ten wzrasta znacznie w przypadku rosnącego wieku rodzących kobiet. Zespół Downa manifestuje się szeregiem objawów zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych. Objawy przedmiotowe dotyczą głównie nieprawidłowości w budowie ośrodkowego układu nerwowego, narządów wewnętrznych, wad narządu wzroku i układu szkieletowego. Oba aspekty rozwoju, tj. fizyczny i umysłowy są opóźnione. Jedną z metod wspomagających leczenie chorych z zespołem DS jest hipoterapia. Przybiera ona różne formy, m.in.: terapii w postaci kontaktu z koniem, psychopedagogicznej jazdy konnej i terapeu- tycznej jazdy konnej. Celem artykułu było ukazanie wpływu hipoterapii na kształtowanie się postawy ciała oraz zdolności koordynacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem równowagi ciała.