Czynniki rozwoju lekkoatletyki i osiągnięcia sportów olimpijskich w obwodzie dniepropietrowskim ZSRR

Abstrakt

Sport olimpijski jest ważną częścią kultury fizycznej i ruchu sportowego na poziomie międzynarodowym, krajowym i regionalnym. Osiągnięcia sportowców na igrzyskach olimpijskich są znakiem rozpoznawczym kraju i mają ogromne znaczenie dla kształtowania jego wizerunku na arenie międzynarodowej. Głównym celem pracy jest identyfikacja głównych czynników wpływających na rozwój lekkoatletyki w obwodzie dniepropietrowskim.

W obwodzie dniepropietrowskim lekkoatletyka jako sport olimpijski jest liderem zarówno pod względem liczby sportowców uczestniczących w igrzyskach olimpijskich, jak i pod względem liczby medali olimpijskich zdobytych podczas igrzysk olimpijskich w latach 1952–1988. Artykuł analizuje historyczne aspekty rozwoju tego sportu, wskazując główne czynniki decydujące o efektywności treningu wysoko wykwalifikowanych sportowców. Zakres chronologiczny niniejszego opracowania obejmuje jednak szerszy niż wskazany wyżej okres i omawia lata 1922–1991, kiedy Ukraina była częścią ZSRR, a sporty olimpijskie rozwijały się w warunkach ostrej rywalizacji sportowców
z 15 republik związkowych.

W tym okresie na arenie międzynarodowej Związek Radziecki miał przewagę w rozwoju sportów olimpijskich. W osiągnięciu tej pozycji szczególne znaczenie miało doświadczenie w szkoleniu sportowców z Ukrainy i innych republik związkowych. Chodziło głównie o jakość kadr trenerskich, racjonalne szkolenie młodzieży oraz odpowiednią infrastrukturę sportową (dostępność obiektów do całorocznego treningu).