Skuteczność różnych programów aktywności fizycznej w zwiększaniu funkcjonalności młodych kobiet

Abstrakt

Możliwości funkcjonalne są istotne dla funkcjonowania zawodowego oficerów, zwłaszcza młodych oficerek. Konieczne jest poszukiwanie najskuteczniejszych programów aktywności fizycznej poprawiających możliwości funkcjonalne. Dlatego niniejsze badanie miało na celu porównanie skuteczności dwóch programów aktywności fizycznej młodych kobiet podczas pierwszego roku szkolenia w akademii wojskowej. W badaniu wzięło udział łącznie 129 młodych kobiet w wieku 17–18 lat. Do grupy eksperymentalnej włączono 21 uczestniczek, do kontrolnej zaś 108. Każda grupa różniła się interwencją związaną z aktywnością fizyczną stosowaną w ciągu roku nauki. Do pomiaru efektywności interwencji zastosowano pomiar tętna (HR), ciśnienia krwi (BP), wskaźnik pojemności życiowej (VCI), siłę izometryczną (IMIS), wskaźnik testu Ruffiera (RTI) i wskaźnik Robinsona (RI). Wszystkie badane parametry fizjologiczne uległy poprawie w obu grupach, jednakże grupa eksperymentalna osiągnęła znacznie większą poprawę niż grupa kontrolna w pięciu z ośmiu parametrów (HR, 4,5%; VCI, 15,4%; IMIS, 12,6%; RTI, 16,9%; RI, 5,0%). Podsumowując, w grupie eksperymentalnej zastosowana interwencja zapewniła bardziej znaczącą poprawę możliwości funkcjonalnych. Wskazane jest wykorzystanie opracowanego modelu w praktyce aktywności fizycznej podchorążych podczas szkolenia w akademii wojskowej w celu poprawy ich możliwości funkcjonalnych.