Abstrakt
Sektor podróży i turystyki w skali globalnej jest tą częścią gospodarki, która w sposób zdecydowanie negatywny odczuła pandemię COVID-19. Niniejszy artykuł przedstawia stan sektora turystyki w Polsce w przededniu i w pierwszym roku tej pandemii. W pierwszej kolejności skrótowo omawia on kluczowe definicje jako fundament dla polityki turystycznej. Wśród zdefiniowanych pojęć znalazły się następujące: turystyka, odwiedzający, wycieczkowicz, turysta, turystyka międzynarodowa (przyjazdowa) i krajowa, sektor turystyczny, branża niewidzialnego eksportu, turystyczny obiekt noclegowy, atrakcja turystyczna. Następnie przedstawiono dane dotyczące turystyki międzynarodowej i krajowej w Polsce tuż przed pandemią COVID-19, w tym liczbę turystów obsługiwanych przez polski sektor turystyczny. Omówiono atrakcyjność turystyczną Polski, bazę obiektów noclegowych, udział turystyki w PKB Polski oraz w krajowym zatrudnieniu. Zaprezentowano flagowe atrakcje turystyczne Polski w 2019 r., wśród których najistotniejsze są atrakcje dziedzictwa kulturowego, miejsca sacrum oraz dziedzictwo przyrodnicze. Przedstawiona została kwestia wybuchu pandemii COVID-19 i na jej tle opracowane przez UNCTAD scenariusze dla sektora turystyki związane z ograniczeniami podróżowania wprowadzonymi w odpowiedzi na pandemię. Dalej omówiono kwestię ograniczenia ruchu turystycznego w Polsce w pierwszym roku pandemii. Zaprezentowano spadki wskaźników turystycznych pomiędzy 2019 a 2020 r. Następnie scharakteryzowano strategię środka jako metodę zastosowaną w ramach polityki antykryzysowej w sektorze turystycznym, a także wskazano scenariusz środka, który zrealizował się w polskim sektorze turystycznym w pierwszym pandemicznym roku.