Abstrakt
Celem pracy było określenie profilu osoby uprawiającej tropienie użytkowe (mantrailing) na terenie Polski. Badaniem objęto osoby zainteresowane rekreacją mantrailingową – członków grupy Mantrailing Polska. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki badawczej kwestionariusza ankiety, opracowanego przez autorów artykułu. Osoby zainteresowane mantrailingiem są grupą relatywnie młodą i dobrze wykształconą, w zdecydowanej większości zamieszkującą ośrodki miejskie. Podobnie jak w większości aktywności związanych z psami, liczebnie przeważają w niej kobiety. Podstawowymi motywami uprawiania mantrailingu w Polsce jest określenie potrzeb i predyspozycji psa oraz chęć obserwacji jego aktywności bezpośrednio w warunkach pracy w terenie. Dla amatorów tropienia użytkowego zdawanie egzaminów i uzyskiwanie certyfikatów w tym zakresie nie jest istotne, podobnie jak aspekt rywalizacji między ich psami. Listę ras psów mantrailingowych cechuje ogromna różnorodność. W większości opinii brak też zdecydowanych wskazań ras preferowanych w tropieniu użytkowym. Głównymi inhibitorami mantrailingu w Polsce są ograniczenia czasowe i czynnik finansowy.