Ryzyko urazów incydentalnych i nawracających wśród młodych zawodników wybranych gier zespołowych

Abstrakt

Cel pracy: Celem pracy było oszacowanie ryzyka wystąpienia urazu incydentalnego oraz urazów nawracających wśród młodych zawodników wybranych gier zespołowych z uwzględnieniem wybranych cech demograficznych i morfologicznych.

Materiał i metody badań: Do badań włączono 125 młodych sportowców. Przebadano 22 zawodników footballu amerykańskiego, 30 piłkarzy nożnych, 49 zawodników piłki ręcznej i 24 siatkarzy. Narzędziem badań był kwestionariusz dotyczący urazów związanych z uprawianą dyscypliną sportu, jakim uległ zawodnik w okresie kariery zawodniczej.

Wyniki: Zdecydowana większość młodych sportowców odnosi urazy. Podstawowymi czynnikami ryzyka urazów jednorazowych jest długość stażu treningowego (lata). W przypadku urazów nawracających jest to staż treningowy, ale także tygodniowa objętość treningowa. Ryzyko urazu wzrasta z każdym rokiem treningów o 30%. W przypadku urazów nawracających wysokość ryzyka wzrasta z każdym rokiem treningów o 28% oraz o 26% wraz ze wzrostem objętości treningowej. Budowa morfologiczna i wiek nie są czynnikami decydującymi o zwiększonym ryzyku urazu.

Wnioski: Wraz ze wzrostem długości stażu treningowego, a także objętości treningowej rośnie ryzyko wystąpienia urazu sportowego. Wymagane jest zatem podjęcie działań długofalowych
w procesie treningowym z doborem odpowiednich obciążeń treningowych, metod prewencji urazów sportowych i technik regeneracji, chroniących młodych sportowców przed urazami.