Abstrakt
Geneza zespołowych gier sportowych kobiet w strukturach Akademickiego Związku Sportowego (AZS) w Polsce przypada na drugą połowę lat 20. XX w. W latach 30. XX w. żeńskie drużyny studenckie brały udział w rozgrywkach o mistrzostwo Polski w dyscyplinach hazeny, koszykówki oraz piłki siatkowej. Po II wojnie światowej nastąpiło upowszechnienie gier zespołowych w środowisku akademickim. Kobiety uczestniczyły w rozgrywkach koszykówki, piłki ręcznej i piłki siatkowej, w rywalizacji uczelnianej, międzyuczelnianej oraz międzynarodowej. Największą popularność osiągnęło współzawodnictwo w ramach Akademickich Mistrzostw Polski oraz Mistrzostw Polski Szkół Wyższych. Ponadto zespoły reprezentujące AZS brały udział we współzawodnictwie kwalifikowanym – na poziomie okręgowym, a także na szczeblach lig państwowych. W zakresie sportu wyczynowego w latach 1945–1989, największe sukcesy wiązały się z działalnością drużyn: AZS Warszawa, AZS Wrocław, AZS Katowice i AZS Poznań. Rozwój zespołowych gier sportowych w środowisku akademickim związany był m.in. z decyzjami instytucji zarządzających kulturą fizyczną w Polsce w latach 1945–1989. Wytyczne władz państwowych miały wpływ na zmiany organizacyjne w strukturach AZS oraz na kształtowanie modelu akademickiego współzawodnictwa sportowego.