Model flexicurity a elastyczne formy zatrudniania w krajach UE

Abstract

Zanikanie stabilności w zatrudnieniu jest podyktowane globalizacą, konkurencją, kryzysem gospodarczym. Model flexicurity oraz elastyczne formy zatrudnienia są odpowiedzią w walce z bezrobociem w krajach Unii Europejskiej. Odejście od tradycyjnego modelu zatrudnienia poprzez wdrażanie atypowych form zatrudnienia pozwala na utrzymanie zatrudnienia w grupach osób narażonych na wykluczenie spowodowane bezrobociem długotrwałym.

Zastosowanie odpowiedniej formy atypowego zatrudniania przyczynia się do obniżania kosztów pracy oraz poprawy efektywności wykorzystania zasobów ludzkich w organizacji. Dzięki elastycznym formom zatrudnienia praca może być realizowana w wygodniejszy niestandardowy sposób oraz ograniczyć skalę zwolnień w dobie kryzysu. Model flexicurity umożliwia utrzymanie maksymalnie wysokiego poziomu zatrudnienia, który jest jedną z najważniejszych form wspólnej polityki społecznej krajów UE.