Recenzja monografii naukowej Barbary Kwiatkowskiej-Tybulewicz Wychowawcze aspekty sztuki współczesnej. Z perspektywy pedagogiki krytycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016

Abstrakt

Artykuł stanowi recenzję monografii naukowej Barbary Kwiatkowskiej-Tybulewicz pt. Wychowawcze aspekty sztuki współczesnej. Z perspektywy pedagogiki krytycznej (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2016). Publikacja ta wnosi istotny wkład w rozwój badań nad edukacją estetyczną oraz relacjami między sztuką współczesną a pedagogiką.
Autorka podejmuje próbę ukazania, w jaki sposób sztuka może pełnić funkcję wychowawczą, stając się narzędziem krytycznego oglądu rzeczywistości. Podkreśla również jej znaczenie w procesie kształtowania wrażliwości, postawy tolerancji, otwartości na odmienność oraz zdolności do refleksji i krytycznego myślenia. Analizując z perspektywy pedagogiki krytycznej realizacje polskich
artystów powstałe po 1989 roku, Kwiatkowska-Tybulewicz koncentruje się nie tylko na ich wymiarze estetycznym, lecz przede wszystkim na potencjale edukacyjnym. Przekonująco dowodzi, że sztuka współczesna i pedagogika mogą współtworzyć przestrzeń sprzyjającą formowaniu społeczeństwa demokratycznego i otwartego na różnorodność. Recenzent uznaje monografię za dzieło znaczące i wartościowe Oryginalność ujęcia, przejrzysta struktura oraz wysoki poziom merytoryczny sprawiają, że publikacja zasługuje na trwałe miejsce w dorobku XXI-wiecznej refleksji nad integracją współczesnej twórczości z procesem dydaktycznym. Książka adresowana jest zarówno do pedagogów i badaczy kultury, jak i artystów zainteresowanych związkami między sztuką i edukacją.