Jaka edukacja w rzeczywistości Web 2.0?

Abstrakt

Przedmiotem rozważań autorki jest pytanie o wartościowy model edukacji w świecie Web 2.0. W dobie nieograniczonego dostępu do wiedzy dotychczasowy model edukacji traci sens, ale przeprojektowanie go nie może polegać jedynie na wyjściu z epoki kredy i wkroczeniu w epokę nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nie chodzi bowiem wyłącznie o zmianę narzędzi używanych w szkole, ale o głęboką zmianę filozofi i edukacji. Zmienić musi się rodzaj nabywanych przez uczniów kompetencji, kanon kształcenia ogólnego, styl pracy nauczyciela z uczniem i rola nauczyciela. Edukacja przyszłości to m.in.: kształcenie online (e-learning) i blended learning, otwarty dostęp do informacji i bezpłatnego oprogramowania, otwarte darmowe kursy w Internecie, sieci spersonalizowanego uczenia się.

Pdf

Bibliografia

Bonk, C.J. (2009). The World Is Open. How Web Technology Is Revolutionizing Education. San Francisco.

Carr, N. (2011). The Shallows: What the Internet is Doing to Our Brains. New York.

Chomsky, N. (2012). The Purpose of Education. Wykład wygłoszony 1.02.2012 r. na konferencji „Learning without Frontiers” w Londynie.

Christensen, C., Johnson, C.W., Horn, M.B. (2008). Disrupting Class: How Disruptive Innovation Will Change the Way the World Learns. New York.

European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions. (2012). Raport. OECD.

Gajda, J. (2002). Media w edukacji. Warszawa.

Gawrysiak, M. (2009). Homo zappiens i homo sapiens. O technicznym, ludycznym i intelektualnym dostępie do mediów. W: K. Wenta, E. Perzycka (red.), Edukacja informacyjna. Neomedia w społeczeństwie wiedzy. Szczecin.

Gawrysiak, M. (2010). Nie dostarczanie, lecz pobieranie informacji. Jak komputery zmieniają pracę i szkołę? Szkoła – Zawód – Praca, 1.

Gerver, R. (2010). Creating Tomorrow’s Schools Today. Education – Our Children – Their Futures. Stafford.

Krzysztofek, K. (2007). WEBski Świat: mądrość tłumów sieciowych czy zbiorowe nieuctwo? Wstęp. W: A. Keen (red.), Kult amatora. Jak Internet niszczy kulturę. M. Bernatowicz, K. Topolska-Ghariani (tłum.). Warszawa.

Levine, A.E. (2009). The School of One: The School of Tomorrow. New York.

Life in the 21st Century Workforce: A National Perspective. (2011). Phoenix.

Światowe tendencje w zatrudnieniu młodzieży. (2013). Raport Międzynarodowej Organizacji Pracy. Genewa.

Richardson, W. (2012). Why School: How Education Must Change When Learning and Information Are Everywhere. New York.

Robinson, K. (2010). Oblicza umysłu. Ucząc się kreatywności. A. Baj (tłum.). Kraków.

Small, G., Vorgan, G. (2008). iBrain: Surviving the Technological Alteration of the Modern Mind. New York.

Stasiak, P. (2010). Zgooglowany umysł. Dlaczego Internet zmienia nasz mózg? Ja, My, Oni, 13.

Tapscott, D. (2010). Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat. P. Cypryański (tłum.). Warszawa.

Thompson, E. (2008). Postmodernizm, pamięć, logocentryzm. W: H. Gosk, B. Karwowska (red.), (Nie)obecność. Pominięcia i przemilczenia w narracjach XX wieku. Warszawa.

Ulmer, G. (1989). Teletheory: Grammatology in the Age of Video. New York – London.

Wiener, D. (2009). Jak przegrzewa się mózg, czyli Homo sapiens na zakręcie. Gazeta Wyborcza, 16.08, http://wyborcza.pl/1,76842,6925549,Jak_przegrzewa_sie_mozg__czyli_Homo_sapiens_na_zakrecie.html (1.06.2013).

Wilson, K.G., Daviss, B. (1994). Redesigning Education. New York. YOUmedia – Reimagining, Learning, Literacies and Libraries, http://ccsr. uchicago.edu/publications/youmedia-chicago-reimagining-learning-literacies-and-libraries-snapshot-year-1 (1.06.2013).