O szkole jako fabryce nudy i śmiechu
Pdf

Słowa kluczowe

szkoła
metafora
fabryka
nuda
śmiech

Abstrakt

Tekst jest próbą opisania szkoły za pomocą metafory fabryki. Patrząc z tej perspektywy, automatyzm szkolny, powtarzalność, cykliczność i przewidywalność wiążą się z powstaniem nudy. Nuda jest sytuacją trudną, dlatego pojawiają się różne reakcje obronne. W tekście oprócz wycofania i agresji opisana jest także reakcja związana ze śmiechem.

Pdf

Bibliografia

Bachtin, M. (1975). Twórczość Franciszka Rabelais’go. A. A. Goreniowie (tłum.). Kraków.

Bauman, Z. (2011). 44 listy ze świata płynnej nowoczesności. T. Kunz (tłum.). Kraków.

Beare, H., Caldwell, B.J., Millikan, R.H. (1997). Jak podnosić poziom kultury szkoły? A. Labus (tłum.). W: D. Elsner (red.), Współczesne trendy i koncepcje w zarządzaniu oświatą. Antologia I. Warszawa.

Bergson, H. (1977). Śmiech. Esej. Esej o komizmie. S. Cichowicz (tłum.). Kraków.

Bogusławski, A. (1971). O metaforze. Pamiętnik Literacki, LXII, 4.

Brzeziński, J.M. (2012). Po co akademia? O dostojeństwie nauki. Nauka, 2.

Czerepaniak-Walczak, M. (2013). Fabryki dyplomów czy universitas? Kraków.

Dudzikowa, M. (1996). Osobliwości śmiechu uczniowskiego. Kraków.

Dudzikowa M. (2007). Pomyśl siebie. Minieseje dla wychowawcy klasy. Gdańsk.

Dudzikowa, M. (2010). Esej o codzienności szkolnej z perspektywy metafory. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.). Wychowanie. Pojęcia, procesy, konteksty. T. 5. Gdańsk.

Dudzikowa, M., Wawrzyniak-Beszterda, R. (2010). Doświadczenia szkolne pierwszego rocznika reformy edukacji. Studium teoretyczno-empiryczne. Kraków.

Feinberg, W., Soltis, J.F. (2000). Szkoła i społeczeństwo. Warszawa.

Fromm, E. (1996). Zdrowe społeczeństwo. A. Tanalska-Dulęba (tłum.). Warszawa.

Goetz, T., Frenzel, A.C., Fall, N.C., Nett, U.E., Pekrun, R., Lipnevich, A.A. (2014). Types of Boredom: An Experience Sampling Approach. Motivation and Emotion, 38.

Gurycka, A. (1977). Przeciw nudzie. Warszawa.

Janukowicz, M. (2010). Metafory szkoły XXI wieku. W: K. Rędziński (red.). Edukacja wielokulturowa wyzwaniem dla nauk o wychowaniu. Prace Naukowe. Pedagogika (Częstochowa), 19.

Jarry, A. (2000), Ubu Król, czyli Polacy. T. Boy-Żeleński (tłum.). Gdańsk.

Jaskulska, S. (2011), Przedmiot oceny zachowania z perspektywy ocenianych uczniów. Studia Edukacyjne, 15.

Jaskulska, S. (2012). O budowaniu przez Komitet Nauk Pedagogicznych PAN (na przykładzie Letniej Szkoły Młodych Pedagogów) kapitału społecznego w środowisku naukowym. Rocznik Pedagogiczny, 35.

Kołakowski, L. (2003). Mini wykłady o maxi sprawach. Trzy serie. Kraków.

Korzeniecka-Bondar, A. (2013). Lepsze to niż zamulanie w domu? Krótka rzecz o wyćwiczeniu ucznia w kulturze pozoru. W: M. Dudzikowa, K. Knasiecka-Falbierska (red.). Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji. Kraków.

Kozielec, J. (2004). Czy trudno dziś wychowywać? Wychowawca, 3.

Krahe, B. (2006). Agresja. J. Suchacki (tłum.). Gdańsk.

Lakoff, G., Johnson, M. (1988). Metafory w naszym życiu. T.P. Krzeszowski (tłum.). Warszawa.

Macheta, L. (2003). Demon Południa i zafałszowanie egzystencji. Kraków.

Majewski, T. (2011). Dialektyczne feerie. Łódź.

Moczia, K. (2009). Nuuuda… w chorobie. Humor sytuacyjny jako antidotum na nudę. Chowanna, 1(32).

Morgan, G. (1997). Obrazy organizacji. Z. Wiankowska-Ładyka (tłum.). Warszawa.

Nowa encyklopedia powszechna PWN. B. Petrozolin-Skowrońska (red.). Warszawa 1995.

Pascal, B. (1983). Myśli. T. Boy-Żeleński (tłum.). Warszawa.

Plutchik, R. (1980). Emotion. Theory, Research and Experience. Washington, DC.

Raunig, G. (2009). W trybie modulacji: fabryki wiedzy. Ł. Mojsak (tłum.). W: K. Chmielewska, K. Szreder, T. Żukowski (red.). Czytanki dla robotników sztuki. Kultura nie dla zysku. Z. 1. Warszawa.

Ritzer, G. (1999). Mcdonaldyzacja społeczeństwa. S. Magala (tłum.). Warszawa.

Ritzer, G. (2007). Siedzimy nigdzie, pijemy nic. Polityka. Niezbędnik Inteligenta, 12.

Szkoła bez przemocy. Roczny raport programu społecznego. (2009). www. szkolabezprzemocy.pl/1101,diagnoza-szkolna-2009.

Sztylka, A. (2013). Jak stawać się Humanistą: moja filozofia wychowania – refleksje z obszaru działania humanistycznego. Kultura i Wychowanie, 6(2).

Śliwerski, B. (2012). Zmierzamy ku edukacyjnej katastrofie. Sowietyzację zastąpiła amerykanizacja, http://serwisy.gazetaprawna.pl/edukacja/ artykuly/701245,zmierzamy_ku_edukacyjnej_katastrofie_sowietyzacje_zastapila_amerykanizacja.html (4.05.2012).

Tihanov, G. (2010). Pan i niewolnik. Lukacs, Bachtin i idee ich czasów. M. Adamiak (tłum.). Warszawa.

Toohey, P. (2012). Historia nudy. K. Ciarcińska (tłum.). Warszawa.

Walukiewicz, S. (2010). Kapitał ludzki i społeczny jako przedmiot badań pedagogicznych. Edukacja. Studia, Badania, Innowacje, 1.

Węcławski, T. (1999). Nuda wieczna? W: P. Czapliński, P. Śliwiński (red.). Nuda w kulturze. Poznań.

Wójtowicz-Dawid, A. (2009). Uczelnie wyższe jako przedsiębiorstwa. Folia Pomeranae Universitas Technoliae Stetinensis. Oeconomica, 270(55).

Zaleski, M. (1999). Nuda powtórzeń? W: P. Czapliński, P. Śliwiński (red.). Nuda w kulturze. Poznań.

http://neunmalsechs.blogsport.eu/2011/welcome-to-the-maschine (1012.2012).